Büyüklere Korku Masalları: Wardstone Günlükleri

Wardstone Günlükleri benim için okuyana dek bir muammaydı. Bir çocuk edebiyatı yazarı olan sevgili Mercan Aytuna’nın yoğun ısrarlarına rağmen hep ertelediğim bir okuma seyriydi. Hem artık seri okumaktan yıllar içinde bıkmış olmam, hem de korku türüne uzak oluşumun etkisi vardı bunda. Ben ne çok yanılmışım meğer.

Israrların dindiği bir vakitte aklıma düştü seri. Neyi bekliyordum? Yorumlarına güvendiğim bir insanın sözlerini neden erteliyordum? Böylece tüm seriyi aldım. Evet, tüm seriyi tek seferde alarak riske girdim ve şu an hiç pişman değilim.

Thomas ve Hayalet ile kitabın kapakları ardındaki ilk buluşmamız şoke ediciydi. Bunun bir çocuk kitabı olması gerekmiyor muydu sahi? Ancak çocuk yaşlı demeden, kötülüğe bulaşmış cadılar canlı canlı, tepetaklak toprağa gömülüyordu. Öcü diye belki çocuksu biçimde adlandırılmış canavarlar hiç de çocuksu olmayan şeyler yapıyordu. Ellerini taşla toprak arasına kıstırdıkları insanların kanları gıdım gıdım, günlerce süren acılı süreçlerce emiliyordu. Burada dönen şeylerin hepsi de benim aklımdakileri aşıyordu.

Joseph Delany, özellikle ülkemiz için milat bir yazar. “Çocuk” deyince aklımıza gelen ve uzak tutmaya çalıştığımız pek çok şeyi göğsünü gere gere çocuk okura sunan, bunu yaparken de biz büyükleri bile dehşete düşürmeyi başarabilen bir yazar o. Thomas ve ustası Hayalet ile birlikte, hiçbir büyülü gücümüz olmadan karanlığın insanları ve yaratıklarına karşı dimdik duruyoruz. Okur her zaman diken üstünde, yaratıkların ya da kötü niyetli kişilerin gelişi her daim tüyler ürpertici. Bu da yetmezmiş gibi bağımlılık da yapıyor.

Delany’in bu eşine az rastlanır eseri bir meydan okuma. Ne eksik, ne fazla, tam dozunda anlatımıyla asla sıkmıyor. İçinde yer alan pek çok aykırı fikri çocuk okura göstermekten geri durmuyor. Çocuğu bir alt mertebeye indirgemiyor ve onların zekasına saygı duyuyor. Bunun da ötesinde, yarattığı dünyada her yaştan okura kucak açıyor. Öyle ki, şu an serinin dünyanın dört bir yanındaki hayranlarının büyük kısmını da yetişkin okurlar oluşturuyor.

Yazara ilk kitabın ardından görülmüş sağlam bir kabusu da borçluyum. Sayesinde ilk kitabı okuduğum sıralarda bir kabusuma da vesile oldu.

Thomas Ward, muhteşem bir kahraman olmaya değil, herkesi en büyük kabuslarından kurtarmasına rağmen asla hoş karşılanmayacak biri olma yolunda yürüyor. Delany bize seçilmiş kişi kurgusunu öyle pek de hissettirmeden verirken, bir Hayalet olmanın zorluklarını da tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriyor. Böylece eyaletlerin bu olmazsa olmaz adamlarının varlıklarına nasıl tahammül edilemediğini de Thomas’ın gözlerinden izleyeceğiz.

Karanlık, neredeyse tüm fantastik eserlerde olduğu gibi burada da yükseliyor. Bir maniniz yoksa gümüş zincirinizi kuşanıp bize katılın. Ama önce onu tek atışta tutturmak için Tom ile sıkı bir talim yapmanız gerek. Benden söylemesi.