1950 yılında, henüz 29 yaşında olan Ray Bradbury bir öykü yayınlamıştı. Adı There Will Come Soft Rains (Yağmur Çiseleyecek) olan bu öykü , daha sonra kendisiyle özdeşleşen ve hemen akla gelecek olan kısa öykülerinin başında gelecekti. Hatta biz bu öyküyü Türkçede okuduk. Bu öykü yine 1950’de Mars Yıllıkları öykü derlemesi kitabında da yer almıştı ve biz İthaki Yayınları’nın baskısıyla birlikte bu öyküyü Ağustos 2026: Yağmur Çişeleyecek adıyla okuduk. Ne de olsa kitap boyunca her öykünün bir ay ve yılı vardı. Dokunaklı bir öyküydü. Pek çok Bradbury öyküsü gibi…
Bilmediğimiz şey ne peki? 1984’te, Nazim Tulyakhodzhayev‘in yönetmenliğinde buradaki akıllara kazınmış öykülerden biri ürkünç ve bir o kadar hüzünlü bir çizgi filme dönüştürüldüğünü bilmiyorduk işte. Uzbekfilm Stüdyosu tarafından gerçekleştirilen 9 dakikalık çizgi film, öyküdeki o 2026 sabahında uyanan bir robotik evin, evin tüm gündelik işlerini yapmaya başlaması ve bu sırada da ev ahalisine seslenmesini konu ediyor. Tam da öyküde olduğu gibi. Ancak pek çok Bradbury öyküsünde olduğu gibi, bu hikayede de insanda buruk bir tebessüm bırakan bir yan var. Bu eski çizgi filmin de yapısı gerisi, insanı ürkütüyor da hani.
İşte, o çizgi filmi bir oturuşta hemen aşağıdan izleyebilirsiniz. Bir Ray Bradbury bir daha ne zaman yetişir, kim bilir…
Animasyonun çizimlerini Monty Python’ın animasyonlarına benzeten tek ben miyim?