Dikkat Zehirleyebilir: Nadir Bulunan “Ölümcül Kitap” ile Tanışın

1874’te basılmış Ölümcül Duvarların Gölgeleri (Shadows from the Walls of Death) hem nadir hem de dokunanı öldüren türden bir kitap. Her biri öldürücü seviyede arseniğe bulanmış yüz civarı duvar kâğıdından numuneler içeriyor.

Kitabı önce Amerika İç Savaşı’nda birlik tarafında cerrahlık, sonra da kimya profesörlüğü yapmış Dr. Robert M. Kedzie, arsenikle pigmentlenmiş duvar kâğıtlarının tehlikesine dikkat çekmek için kaleme almış. Ölümcül bir zehir olan arsenik, bakırla karıştırıldığında Scheele ya da Paris Yeşili olarak bilinen göz alıcı bir renk ortaya çıkarıyor. On dokuzuncu yüzyılın sonlarına doğru duvar kâğıtlarının yüzde altmış beşinin arsenik içerdiği saptanmış, yani nadir görülen bir olay değil bu.

Arseniğin yendiğinde ya da içildiğinde zehirli olduğu biliniyordu. Farz edelim varlıklı bir akrabanız var. “Sihirli miras pudrası” da denebilecek bu mucizevi kimyasal, akrabanızı kısa yoldan tahtalıköye yollayabiliyordu. Bu yüzden de duvarlarda olsa ne olacak diye düşündüler herhalde. Bu duvar kâğıtlarının mikroskobik boyutlarda toz parçacığı yayarak milleti zehirlediği kanıtlanmış durumda. Kitabın ön sözünde yazar, arseniğin yalnız öyle aniden müteveffa etmediğini, yavaş yavaş zehirleyip nedeni tespit edilemeden, süründürerek de can alabildiğini ifade etmiş.

Dr. Robert M. Kedzie bu zehirli kâğıtlar hakkında farkındalık yaratmak için kitabın 100 kadar kopyasını üretmiş ve halk kütüphanelerine dağıtmış. Kitapların her biri incecik; yalnızca başlık sayfası, kısa bir ön söz ve “çocuklara dokundurmayın” uyarısı var içinde. Başlık sayfasında İncil’den bir alıntı, geri kalanında da 86 sayfa zehirli duvar kâğıdı parçaları bulunan kitaptan yalnız dört kopya günümüze ulaşmış. Kütüphaneler zehirden dolayı çoğunu yok etmiş. Kalanların ikisi basıldığı şehirde duruyor. Kitapların her bir sayfasını plastikle kaplamışlar.

Okurlarının Eldiven Giymesi Gereken Zehirli Kitap

Okurlar kitaba bakarken eldiven giymek, sayfa çevirirken fazladan dikkat etmek ve kitabı çok uzun süre dışarıda tutmamakla yükümlüymüş. Geri kalan iki kopyadan biri Ulusal Tıp Kütüphanesi’ne verilmiş ve orada çevrimiçi erişime açılmış. Kitabın erişime açılması için görevliler laboratuvar şartlarında çalışmışlar.

Her ne kadar solmuş olsalar da renkleri ve desenleri hâlâ dikkat çekmeye devam ediyor. Araştırmacılar ekranda görülenle gerçeğin bir olmadığını söylüyorlar. Cesaret edebilen varsa buyursun bizzat görsün bu her manada can alıcı duvar kâğıtlarını.

Siz ne dersiniz? Söz konusu edebiyat ve kitaplar olduğunda ne kadar ileri gidebilirsiniz? Yorumlarınızı Kayıp Rıhtım Forum’da bizimle paylaşabilirsiniz.

Kaynak: Atlas Obscura