J.R.R. Tolkien Şiirleri

Bilbo’nun Şiiri

Şöminemin Başında

Anıyorum, şöminemin başında, ne gördüysem
Kelebek ve çiçeklerle geçmiş yazlar… Pek müphem!
Eski hazanlarda kaldı altın yapraklar, sarı
Sabah sisi, gümüş güneş, serin sabah rüzgarı…
Ve atînin endişesi dimağıma düşüyor,
Gönlüm, baharsız bir kışın korkusuyla üşüyor…

Çünkü, görmedik çok şey var yüreğim meraklıdır,
Çünkü ormanda her bahar başka yeşil saklıdır,
Nerde, eski adamları o çok eski zamanın?
Ve yarınki çocukları bambaşka bir cihanın,
Ah! Ne zaman başka ben, başka hayat düşlesem
Kapımda günlük seslerle bölünüyor vesvesem!

~~0~~

I Sit Beside the Fire

I sit beside the fire and think of all that I have seen,
Of meadow-flowers and butterflies in summers that have been;
Of yellow leaves and gossamer in autumns that there were,
With morning mist and silver sun and wind upon my hair.
I sit beside the fire and think of how the world will be
When winter comes without a spring that I shall ever see.

For still there are so many things that I have never seen:
In every wood in every spring there is a different green.
I sit beside the fire and think of people long ago,
And people who will see a world that I shall never know.
But all the while I sit and think of times there were before,
I listen for returning feet and voices at the door.