Mehmet Açar
_______________________________________
¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯¯
Anarşik Rehavet, Mehmet Açar’ın gerçekle hayal arasındaki çizginin bulanıklaştığı kimi bilimkurgu kimi fantastik öykülerinden mürekkep ilginç kitabı.
Borges’i kendine örnek alan yazarın hayallerle, gizemlerle, labirentlerle, gizli geçitlerle, çıkışı olmayan yerlerle bezeli öykülerini yansıtan iyi bir kapak bu.
Mehmet Açar neredeyse her öyküde bir şehri, bir köyü, bir kütüphaneyi, bir oteli merkeze alıyor ve bu yerlerin mimari özelliklerini ön plana çıkarıyor; yazarın bu meyli de kapakta yansıtılmış.
Birçok öykü rüyalar üzerine kurulduğu için kitabın kapağındaki insan figürünün bir yüzü olmaması ayrıca manidar. Kitapta büyük yer kaplayan “Gaip Cinayetleri” öyküsündeki dedektife de gönderme yapan bu uzun pardösülü adam, yazarın kara filmleri andıran öykü atmosferini harika yansıtıyor.
Bugüne kadar kapaklar genellikle kendi içinde yorumlanırdı. Yani büyük oranda kapak odaklı bakarak değerlendirilir ve bunun üzerine konuşulurdu. “Peki neden sadece bu şekilde konuşup yorumlansın ki?” sorusunu kendimize sorduk ve ortaya “Kitabına Yakışır Kapaklar” projesi çıktı!
(yazarı tarafından geri alınan gönderi, bildirilmediği takdirde 24 saat içinde otomatik olarak silinecek.)