George R.R. Martin, Kış Rüzgârları’nı Bitirmek İçin Dağ Evine Geri Döndü

George R.R. Martin, Kış Rüzgârları konusunda takipçilerine ümit dağıtmaya devam ediyor. Ünlü yazar, blogunda yayınlandığı yeni bir yazıyla, Santa Fe’deki dağ evine geri döndüğünü ve bunun da Westeros’a tekrar dönüş yaptığı anlamına geldiğini belirtti.

Game of Thrones dizisinin 8. sezon ile final vermesiyle birlikte hayranlar dizinin sonuyla ilgili büyük bir hayal kırıklığı yaşamıştı. Haliyle aradıklarını diziden bulamayanlar, tam 9 yıldır gelmesi beklenen The Winds of Winter (Kış Rüzgârları) kitabını daha da heyecanla beklemeye başlamışlardı. Sonuçta yazarın kaleme aldığı Buz ve Ateşin Şarkısı’nda birçok olay farklı ilerliyordu ve serinin farklı bir sona sahip olacağı da yine Martin tarafından daha önce duyurulmuştu.

Martin, dizi tamamlandıktan sonra her ne kadar “Artık yarış kalmadı, kitabımı rahat rahat yazıyorum,” dese de aslında asıl bekleyiş ve hayranlar tarafından kitabın ne zaman tamamlanacağı soruları yeni başlamıştı. Sonuçta bekledikleri yeni bir sezon kalmamıştı ve dizi de hiç tatmin edici bir finalle bitmemişti. Yazar da bunun üzerine farklı sözler vermeye başladı. Bu yıl düzenlenecek olan WorldCON’a kitabı yetiştirmezse hayranların kendisini hapse atabileceklerini söylemişti. Sözleri pek inandırıcı değildi, nitekim tamamlayamadı. Söylediği süreye az bir zaman kala, altıncı kitap için önünde gidilecek daha uzun bir yolun olduğunu açıkladı.

Bir süredir haber alamadığımız yazar sonunda blogu aracılığıyla yeni bir güncelleme yayınlandı ve The Winds of Winter’da ilerlediğini “müjdeledi”.

George R.R. Martin: “Hayatımın Nasıl Bu Hale Geldiğini Merak Ediyorum”

Aslında biraz içini döktüğü bu yazıda hem eskilerden bahsetti hem de yazım temposuyla ilgili samimi itiraflarda bulundu. Daha önce yazdığı kitaplardan da bahseden yazar, işinin yoğunlaşması ve popülaritesinin artmasıyla birlikte eskiden yapabildiği bazı şeylerin daha da zorlaştığını itiraf etti.
“Hayatımın nasıl bu hale geldiğini merak ediyorum. Demek istediğim, bir zamanlar kitaplarımı ve hikâyelerimi yaşadığım evde, bir çalışma odasında yazdım. Ama birkaç on yıl önce, daha fazla yalnızlık istedim ve sokağın karşısındaki evi satın aldım. Burasını sığınağım haline getirdim. Artık bütün gün kırmızı pazen bornozumla yazmayacaktım; üstüme bir şeyler geçirmek, ayakkabı giymek ve yazmak için caddenin karşısına kadar yürümek zorunda kalacaktım. Ama bu yalnızca bir süre işe yaradı.”
İşlerin yoğunlaşmasıyla birlikte yazarın tutuğu ofiste karakterleriyle olan yalnızlığı da son buldu. Artık aralarında yeni bir asistan vardı. Ardından birkaç tane daha geldi. Tüm bu yardımlara rağmen boğulmaya başladığını ve bu sırada imdadına dağ evinin yetiştiğini belirtti.

“Belirtmeliyim ki buradaki hayatım çok sıkıcı. Doğruyu söylemek gerekirse, benim bir hayatım olduğu da söylenemez. Yanımda her zaman bir asistanım var (minyonlar, onlara öyle sesleniyorum). Asistanlar iki haftada bir değişiyor ve buraya gelmeden önce evde karantinada kalıyorlar. Her sabah uyanıyorum ve doğruca bilgisayara gidiyorum. Orada minyonum bana kahve (sabah kahvem olmadan tamamen işe yaramaz ve tutarsızım) ve meyve suyu ve bazen hafif bir kahvaltı getiriyor. Sonra yazmaya başlıyorum. Bazen hava kararana kadar orada kalıyorum. Diğer günler, e-postaları yanıtlamak veya acil telefon çağrılarına dönmek için öğleden sonra geç saatlerde ara veriyorum. Asistanım zaman zaman bana yiyecek ve içecek getiriyor. Gün sonunda ara verdiğimde, ki genellikle gün batımı civarında, akşam yemeği vakti geliyor. Sonra televizyon izliyoruz veya bir film bakıyoruz. Dağda wi-fi berbat durumda, seçenekler de sınırlı. Bazı geceler okurum. Uyumadan önce her zaman biraz okurum. Bir kitap beni gerçekten etkilediğinde gece yarısına kadar okuyabilirim, ama bu çok enderdir.”

“Zaman Çok Hızlı Geçiyor”

“Uyuyorum. Ertesi gün uyanıyorum ve aynısını yapıyorum. Ertesi gün, sonraki gün ve sonraki gün. Covid’den önce, genellikle haftada bir ya da daha fazla restoranda yemek yemek ya da sinemaya gitmek için dışarı çıkardım. Hepsi martta sona erdi. O zamandan beri, hücremden hiç çıkmadım. O hafta görevde olan asistanlarım dışında başka bir insan görmediğim haftalar ve aylar geçiyor. Hangi gün, hangi hafta, hangi ay olduğunu unutuyorum. Zaman çok hızlı geçiyor. Şimdi ağustos ayındayz ve temmuzda ne olduğunu bile hatırlamıyorum.

“Ama bu durum yazı yazmak için iyidir.”

George R.R. Martin, neler yaptığını anlattıktan sonra da 70’lerin sonu ve 80’lerin başında neler yaşadığını, kimlerle tanıştığını ve kitapları yazarken ne gibi süreçlerden geçtiğini kaleme aldı. Her ne kadar Kış Rüzgârları yazım süreci hızlı bir şekilde ilerliyor gibi görünse de herhangi bir bitiş veya çıkış tarihi söylemedi. Belli ki yazar önceki açıklamalarından ders almış gibi görünüyor. Yazarın kaleme aldığı blog yazısının tamamına buradan ulaşabilirsiniz.

Game of Thrones adlı HBO dizisine ilham olan Buz ve Ateşin Şarkısı serisi toplamda 7 ana kitaptan oluşuyor. Martin’in 6. kitabı tamamlayıp yayımlaması durumunda, seri yedinci kitap olan A Dream of Spring ile sona erecek.

Martin’in yazdığı bu son blog yazısı konusunda sizler neler düşünüyorsunuz? Artık tarih bile vermeden günlük şeklinde yayınladığı bu güncelleme yazısı sizler için ne ifade ediyor? Yorumlarınızı Kayıp Rıhtım Forum üzerinden bizlerle paylaşabilirsiniz.

---

* The Witcher Yazarı Sapkowski’den Dizi Hakkında Samimi Röportaj