James Joyce eserlerinde müzik uzun yıllardır araştırılıyor. Yazarın melodilerle olan bağlantısı popüler araştırma konularından birisi. Yayımlanan yeni bir çalışma, yazarın müziğe bakışını yeni bir perspektifle ele alıyor.
James Joyce’un müzikle ilişkisi onunla ilgili tartışmaların en eskilerinden birisi. 1907’de yazdığı ilk şiir kitabı Oda Müziği’nde (Chamber Music) bu bağlantı kendini açığa çıkarıyor. Eleştirmenler senelerdir bu aradaki ilişkiyi çözmeye çalışıyor.
Joyce’un öldüğü 1941 yılından beri eserleri üzerine araştırmalar devam ediyor ve müzik, özellikle üzerinde durulması gereken bir konu. Bu bağlamda en önemli eserler arasında Matthew C. Hodgart’ın yazdığı Song in the Works of James Joyce (1959), Zack Bowen’in yazdığı Musical Allusions in the Works of James Joyce (1974) ve Hearing the Music in Joyce’s Text (1993) yer alıyor.
Profesör Harry White ise Joyce’un müziğini hem bir akademisyen hem de bir İrlandalı perspektifinden derinlemesine ele aldı. Music and Cultural History in Ireland, 1770-1970 (1998) ve Music and the Irish Literary Imagination (2008) kitaplarıyla bu bağlantıyı incelikle işledi.
Gerry Smyth Liverpool John Moores Universitesi’nde İrlanda Kültür Tarih profesörü. Geçen sene yazdığı Music and Sound in the Life and Literature of James Joyce: Joyces Noyces kitabıyla İrlanda müzik ve edebiyat kültürü üzerine yirmi seneden fazladır yaptığı çalışmayı ortaya döktü. Kitapta bu iki kültür arasındaki bağlantıyı çözerken Joyce’un eserlerinden de bahsetti.
James Joyce, çağdaşları Thomas Mann, Marcel Proust ve Virginia Woolf gibi insan gerçekliğinin peşinde giderken sıra dışı yazarlığıyla sıra dışı müziğini birleştirdi.
“James Joyce İrlanda Tarihini Melodilere Taşıyan Eserler Bıraktı”
Ezra Pound, D.H. Lawrence ve Gertrude Stein gibi diğer modernistlere nazaran Joyce daha avantajlıydı. Çünkü hem müzikte daha yetenekliydi hem de müziği bir saplantı haline getirecek kadar seven bir milletten geliyordu.
Gerry Smyth yazarın müzik anlayışını şu şekilde ifade ediyor:
“Araştırmayla ilgili en enteresan şeylerden biri zamanın içinde yankılanan müzik deneyimini keşfetmek oldu. Hayalimdeki Dublin’le hatıralarımdaki Dublin arasında gidip gelen bir doku bu. Bu ritim geçmişle geleceği birbirine bağlıyor. İşte Joyce’un dehası da burada yatıyor. İnsanların gündelik hayatındaki o titreşimleri duyuyordu. Kalabalıkların gürültüsü arasındaki sessizliklerin anısını, popüler şarkı sözlerinin insanın kendi hayatına yansımasını, farklı müziklere bedenin farklı şekillerde tepki vermesini, dans etmesini, hepsini çok iyi gözlemliyordu. James Joyce İrlanda tarihini tüm melodileriyle duyabileceğimiz eserler bıraktı.”
James Joyce eserlerinde müzik üzerine görüşlerinizi Kayıp Rıhtım Forum’da bizimle paylaşabilirsiniz.
Kaynak: The Irish Times
Henüz yorum yok. Forum'a gelip sohbete katıl.