Öyküsünü OnlyFans Üzerinden Yayımladı: Yazar Adaylarına Alternatif Bir Yayın Modeli

Kaleme aldığı Ezekiel in the Snow adlı öyküyü yetişkinlere yönelik OnlyFans sitesi üzerinden paylaşan azar Aurora Mattia, edebiyat dünyası için yeni bir yayıncılık modelini ortaya koyuyor.

Yayımcılık dünyası kendisine yeni yollar bulmaya devam ediyor. 19. yüzyılda, kitabını hiçbir yayınevi kabul etmeyince arkadaşlarıyla dergi çıkartıp, rakiplerinden çok daha fazla tiraj kazanan yazarlardan, bugün internetin küçük bir köşesinde okurlarına sunduğu kitabıyla en değerli ödüllere uzanabilen romancılara kadar geldik. Patreon ve Substack gibi aylık ödeme yapan üyelere tefrika edilen kitaplar ve Gumroad, Wattpad gibi ücretsiz yayım yapan siteler de bulunuyor. Hatta, NFT teknolojisi de, deneysel yazarların kullandığı bir alan oldu. Şimdi, yeni bir yayın modeli bir kez daha 21. yüzyıla hayran kalmamızı sağladı: Yazar Aurora Mattia, yeni öyküsü Ezekiel in the Snow’u OnlyFans sayfasından okurlara sundu.

Hikâyeyi yazarın abonelerine yetişkin içerik sağladığı OnlyFans sayfasına üye olarak ya da Twitter’dan özel satın alma talebinde bulunarak okumak mümkün.

Mattia önceden daha geleneksel yayın yollarına da başvurmuş. İlk romanı The Fifth Wound (Beşinci Yara) önümüzdeki haftalarda bağımsız yayınevi Nightboat Books tarafından basılacak. Geçmişte dergilerde öyküleri basılmış ve bir müzenin yazı-görsel çalışmalarına metinler göndermiş. Ezekiel in the Snow’un ilk taslağı bile üç yıl önce bir dergide basılmış.

Mattia, öyküyü OnlyFans sayfasından paylaştıktan sonraki iki günde bütün yazarlık kariyerinden daha çok para kazandığını belirtiyor. Hâlihazırda kendisinden gelecek yeni ürüne para vermeyi bekleyen bir okur grubuna, aracı süreçleri ortadan kaldırarak sunmanın çok daha kârlı olduğunu düşünüyor.

Mattia’nın açıklamaları şöyle:

“New York’ta yayın dünyasının olağanüstü derecede yavaş ve ilgi göstermeyen prosedürlerini es geçebilecek kadar adımı duyurdum. Ne zaman istersem öykülerimi paylaşabilirim. Peri zihnimin perili arzuları hakkındaki ufak bilgileri yayımcılara defalarca açıklamak zorunda da kalmıyorum.”

OnlyFans ve Modern Yayımcılıkta Yazarın Ölümü

Sanatçının ölümü edebiyat için en temel kurallardan birisidir. “Dostoyevski kumarbazın tekiydi, yazdıklarını niye okuyayım,” gibi yersiz eleştiriler yüzünden yazarların bir avuç azizden ibaret olmasını engellemesine yarar. Eser dünyaya çıktığı an, kişiyle ilişiği biter, sanatçı ölür.

21. yüzyıl bu kuralın uygulanmasını imkânsız hâle getiriyor. Sosyal medya, sanat ile sanatçı arasındaki farklılığın incelmesine sebep oluyor. J.K. Rowling, Twitter’da karakterlerinin ten rengini ve cinsel yönelimlerini değiştirebiliyor. Okurlar internete girip favori yazarlarının nasıl bir insan olduğunu ve yaşadıklarının yazdıklarına olan etkisini birkaç tuşa basarak öğrenebiliyor.

Sosyal medya yazar ile okur arasında parasosyal bir ilişki yaratmışken, alt metni metnin kendisi hâline getirip, yazar ve eseri tek bir paket hâlinde okura sunmak çok absürt diyemeyiz.

Mattia’nın yazar ile eser arasında herhangi bir ayrım yapmaya hiç de niyeti yok. Yazara göre, OnlyFans yayımcılığı sanatsal bir tercih. Ürettiği iki farklı eser türünü aynı projenin farklı kolları olarak görüyor:

“OnlyFans’ta yayımlamak istedim çünkü okurlarımın beni vücudumdan ayırıp ruhani bir forma bürümelerini istemiyorum. Natrans insanlar güzelliği cansız bebeklere özgü görür ve gerçek dışı addederler. Ben gerçek dışı değilim. Yazdıklarım sadece bir fantazi değil, pornom sadece bir fantazi değil.

“Büyük yayıncıların, New Yorker’ın ve Paris Review’ın dünyası endüstriyelleşmiş ve kupkuru. Benim eserlerimse ıslak. Ben sayfaların birbirine yapışmasını sağlıyorum. Ben meni, kan ve tükürükle yazıyorum. İki eser türüm tek bir atmosfere, tek bir maddeye sahip.”

Mattia, OnlyFans hesabında kendisini şöyle tanımlıyor:

“Toz mavisi külotu ve beyaz atletiyle yangın çıkışında bekleyen transseksüel bir peri, sizinle birlikte başka bir dünya düşlüyor.”

Mattia’nın sanatla ilgili düşüncelerine katılıyor musunuz? Dijital dünyada edebiyatın olanaklarını nasıl değerlendiriyorsunuz? Yorumlarınızı Kayıp Rıhtım Forum’da bizimle paylaşabilirsiniz.

Kaynak: Lithub