M. İhsan Tatari
Geçtiğimiz şu son bir-iki yıldır yeniden bilimkurguya el atan ve âdeta kitaplıklarımızı şenlendiren Alfa Yayınları, usta yazar Philip K. Dick‘in daha önce ülkemizde hiç yayınlanmamış eserlerini dilimize kazandırmaya hız kesmeden devam ediyor. Sırada oldukça meraklı bir konusu olan “Sondan Bir Önceki Gerçek” (The Penultimate Truth) var.
21. yüzyılda Üçüncü Dünya Savaşı kopmuş, insanların büyük bir bölümü adına “karınca tankı” denilen yeraltı sığınaklarında yaşamaya mecbur kalmıştır. Bilmedikleri şeyse savaşın çoktan sona erdiği ve zengin kesimin sıradan insanlar olmadan hayatın çok daha rahat olduğuna karar verdiği, onları savaş korkusuyla yeraltında tutmaya devam ettikleridir.
Kitabın arka kapak yazısı şöyle:
Batı demokrasileri ile Sovyet kontrolündeki devletler arasında kopan nükleer savaş olalı on üç yıl olmuş. Savaş sırasında radyasyon nedeniyle karınca tankı denen yeraltı sığınaklarına inen insanlar yukarıda hâlâ bir savaşın devam ettiğine inanır ve gerçekte olmayan bir savaşta çarpışacak yeni robotlar üretirler. Yukarıda ise işler çok başkadır. Savaş bittikten sonra seçkinler dünyanın milyonlarca sıradan insan olmadan çok daha yaşanabilir olduğuna karar vererek yeryüzünü koca bir parka dönüştürmüştür. Gerçekte aşağıdakilerin ürettiği kurşun askerlerden oluşan bir maiyetleri ve dönümlerce mülkleri vardır. Bu yalanı sürdürecek film setleri inşa eder ve tanklara yayınlanan konuşmaları yazarlar. Ne var ki bir gün Tom Mix adındaki bir karınca tankında robot imalatından sorumlu başteknisyen ölür ve … gerçekler Philip K. Dick’te en umulmadık biçimlerde ortaya çıkar.
Sondan Bir Önceki Gerçek’deki Ajansın adresinin Philip K. Dick’in gerçek hayattaki edebiyat ajansının adresi olduğunu da meraklılar için not düşelim.
PKD’in 1964 yılında yazdığı roman aynı zamanda yazarın “The Defenders” (Savunucular) adlı kısa öyküsünün geliştirilmiş hâli olma özelliğini de taşıyor.
Çevirisini Bir Palavracının İtirafları‘ndan da hatırladığımız Alper Kaan Bilir‘in üstlendiği roman kısa süre önce satışa sunuldu. Keyifli okumalar dileriz…
Yine çok beğendiğim bir PKD kitabı oldu.
Kitabı okuduktan sonra bazı kitapla ilgili yorumlara baktım “gönderme yok” demiş bazı okurlar ama bana kalırsa çok sayıda gönderme vardı hikayede.
Örneğin Pol-kom denilen adamlar bir komünist partinin kızıl ordu ve halk içerisindeki siyasi komiserlerinden farkları yoktu. Muhtemelen PKD’de oradan esinlenmiş. Hem görevleri hem işlevleri siyasi komiserler ile aynı. Kurşun askerler bildiğimiz SS 'lerin sentetik versiyonlarından öte bir şey değiller.
Yine örneğin hiçbir gerçekten haberi olmayan ve iktidar sahiplerinin manipüle ettiği kitleler ve buna uygun yarattıkları örgütlenme korporatizmden öte bir şey değil ve hatta onun ikiz kardeşi sayabileceğimiz reel sosyalizmin karikatürüydü.
Okuması kolay, hikayesi güzel bir PKD kitabıydı. 3-5 yerde göze batmayacak şekilde imla dizgi hataları vardı. 10 üzerinde 10 puan vererek PKD severlere, bilimkurgu ve kıyamet sonrası dünya anlatımlarını seven okurlara tavsiye ederim.
Sonradan ekleme: Aklıma geldi, yer üstünde yaşayanlar ve yer altında yaşayanlar meselesi bile bir “gerçeği görme, gerçeği gizleme” göndermesi.