Kayıp Editör
Murat Menteş‘in bir dönemler oldukça popüler olan “Korkma Ben Varım” kitabında bahsi geçen Gönül İşleri Bakanlığı‘nı birçok okur hatırlayacaktır. Hatırlamayanlar için kitaptan kısa bir pasajla onlara yardımcı olalım:
“Diyelim siz birine aşık oldunuz. Bakanlığın hazırladığı matbu bir form doldurarak kimlik bilgilerinizi, iletişim bilgilerinizi, sevdiğiniz kişinin adını beyan ediyor, üzerine de vesikalık fotoğrafınızı yapıştırıyorsunuz. Sıranız gelince mülakata çağrılıyorsunuz. (…)”
İşte bu son derece ütopik durum, İngiltere’de bir nevi gerçek oldu! Başbakanlık ofisinin yaptığı açıklamaya göre, İngiltere’nin bundan böyle yalnızlıktan sorumlu bir bakanlıkları var!
İlk bakan ise çoktan atandı bile: Muhafazakar Parti‘den milletvekili Tracey Crouch.
Projenin temellerini 2016 yılında aşırı sağcı bir kişi tarafından öldürülen İşçi Parti milletvekili Jo Cox tarafından atılmıştı. Başbakan Theresa May, konuyla alakalı şöyle konuştu:
“Jo Cox, ülkedeki yalnızlığın ne seviyede olduğunu anlamış ve kendini bu durumdan muzdarip olanlara yardım etmeye adamıştı.”
Yeni bakanlığın Cox‘un mirasına sahip çıkacağı ve bu konuda çalışan sivil toplum örgütleriyle beraber çalışacağı aktarıldı.
Göreve atanan bakan Crouch‘ın açıklamaları da şöyle:
“Bu konu Jo’nun tutkuyla ilgilendiği bir meseleydi, biz de anısına sahip çıkmak ve İngiltere’de yalnızlıktan ötürü acı çeken milyonlarca kişiye yardım etmek için elimizden geleni yapacağız.”
Ulusal İstatistik Ofisi‘nin yalnızlığın doğru ölçümü için bir yöntem geliştireceği de söylenenler arasındaydı.
BBC‘nin aktardığı diğer verilere birlikte göz atalım:
Yalnızlığın İngiltere’de 9 milyon kişiyi etkilediği düşünülüyor.
2017 yılında yayımlanan bir rapor, yalnızlığın günde 15 adet sigara içmek kadar kötü olduğunu ortaya koymuştu.
İngiltere’de ulusal sağlık sisteminden sorumlu olan NHS’nin bakım biriminin yöneticilerinden Prof. Jane Cummings, soğuk hava ve yalnızlığın kış aylarında öldürücü olabileceğini söyüyor.
75 yaşından büyük olan nüfusun 2 milyona tekabül eden yaklaşık yarısının yalnız yaşadığı düşünülüyor; çoğu günlerce bazen haftalarca hiçbir sosyal temas kurmadan yaşadığını belirtiyor.
Siz ne dersiniz? Yalnızlık Bakanlığı bir ütopyanın parçasından mı ibaret, yoksa gerçekten de sorunu çözmek için ortaya atılmış, ciddi bir girişim mi? Ülkemizde gerçekleşseydi, yankıları nasıl olurdu?
Görüşlerinizi bizlerle paylaşmayı unutmayın!
Kaynak: BBC
