in ,

Batman Cilt 2: Ben, İntihar – Hikâye Rayına Oturmaya Başlıyor

JBC Yayıncılık’ın geçen aylarda bizlerle buluşturduğu “Batman: Ben, İntihar” cildini okuduk, inceledik, irdeledik.

Batman Cilt 2: Ben, İntihar İncelemesi
- Reklam -
- Reklam -

Scott Snyder ve Greg Capullo, Yeni 52 dizisinde Batman tarihinin en muhteşem hikâyelerinden bazılarını kaleme aldılar hiç şüphesiz. Batman: Rebirth serisiyle bayrağı onlardan devralan Tom King’in şanssızlığı da bu olabilir. Ensesinde uzun soluklu, muhteşem işlerin olması… Dahası, Rebirth serisinin diğer birçok sayısı da çok güzel gitmekte. Peki Tom King neden bunların arasında ortalama kalıyor?

Batman, DC’nin en önde gelen karakterlerinden biri desek yanlış olmaz. Ancak Rebirth kendisi için pek hayırlı olamadı. Hikâyeleri çok sallantılı gitmekte. Flash’a ve Superman’e baktığımızda tarihlerinin en verimli dönemlerinden birini yaşadıklarını görüyoruz. Green Arrow bile uzun süreli durgunluğunu kırarak etkileyici bir hikâyeye atıldı. Ancak Batman’in çizgisi bir iyi, bir kötü gidiyor. Serinin ilk cildi olan Ben, Gotham’ı sevmedim diyemem. Ancak okuduğum en iyi Batman hikâyesi değildi. Yazarın öyküye girişte sıkıntılar çektiği fazlasıyla belliydi. Serinin ikinci cildi Batman: Ben, İntihar ise umut vadediyor.

“Batman Cilt 2: Ben, İntihar” İncelemesi – Bu Gece Karakolluk Olabilirim

Bu cilt esasen iki hikâyeden oluşmakta. İlki tam olarak görmek istediğimiz Batman. Zekasını herkesten daha ince kullanabilen, her türlü zorluk karşısında yeni bir taktik oluşturabilen yarasa. İkincisi ise daha dar bir kesime hitap eden, Catwoman ile olan ilişkisinin işlendiği bir bölüm.

- Reklam -

batman cilt 2 ben intiharHatırlarsanız Psycho Pirate ilk ciltte Gotham Girl’ü zorlu bir zihinsel çatışmada bırakmıştı. Batman, Gotham Girl’ü kurtarmak için muhteşem bir ekip toplayarak Bane’in mekanını basmaya gider ve maceramız başlar. Burada aslında üçüncü cildin de temelleri atılmış oluyor diyebiliriz. Açıkçası Santa Prisca’da dönen bu savaş bana fazlasıyla basit ve biraz da zorlama geldi. Çizgi romanların bir olayı anlatabilme kapasiteleri ne yazık ki sınırlı. Bu yüzden ellerindeki en küçük detayı bile iyi kullanmak zorundalar. Sevdiğim tek yanı ise uzun süre sonra Batman’in taktikselliğine detaylı bir şekilde tanıklık etmiş olmak oldu. Burada sanıyorum ki Tom King’in eski CIA subayı olması iş görmüş zira Batman’e yeni bir konsept de katmış gibi görünüyor.

Cildin başından itibaren Batman’in kafasındaki planı çözmek zor. Orada burada küçük detaylarla verilen bilgiler, Catwoman’ın hareketleri gibi, yıllanmış okuyucuların bu problemi çözmesinde yardımcı oluyor elbette. Ancak Batman’in planları dahi istediği gibi gitmeyebiliyor (ya da gidiyor mu?). O yüzden neler olacağını tahmin edemediğinize üzülmeyin. Bu planın sonu kimileri için etkileyici olabilir ancak yıllanmış okuyucuların pek tat alabileceğini sanmıyorum. Kesinlikle kötü bir son değildi ancak yükseltilen beklenti için zayıf kalmış.

Batman ve Catwoman İlişkisi

Batman ve Catwoman ilişkisi benim için ilginç bir bölge. Hikâyelerdeki romantizmi hiç sevmediğim için çoğu zaman atlarım. Bu ikisi arasındakiler hakkında da külliyat dışında neredeyse bir şey okumamıştım. Bu sefer ise konuyu atlamadım ve pişman değilim. Hatta ikili arasındaki ilişkiyi daha fazla görmeyi istedim diyebilirim. Romantizmi sevmememin nedenlerine gelirsem, kesinlikle ikili diyalogların saplama olması! Bu cildin tamamı da ne yazık ki bu zorlama diyaloglardan mustarip.

- Reklam -

Çizgi romanların avantajlarından biri de zaman zaman diyaloglara gerek bile olmadan konuyu anlatabilmeleri. Ancak çoğu zaman yazarlar bir konuşma koymak zorunda hissediyorlar. Bunu güzel bir şekilde kotarabilen çok yazar var ancak Tom King onlardan biri değil. Örneğin, Batman’in siniri için kelimelere gerek yoktur. Bu tip şeyler çeviriler için de sıkıntı oluyor, etkileyici giden bir hikâyeyi bir anda Kanal D gece kuşağı filmlerine döndürüyor. Batman ve Catwoman arasındaki diyaloglarda beni etkileyen şey ise Öldüren Şaka‘ya yaptıkları gönderme oldu. Ancak her şeye rağmen ilk ciltten daha çok beğendiğim bir hikâye oldu.

Yar Ben Belanın ta Kendisiyim

Çizgiler bu serinin kesinlikle en güçlü yanı. Cildin ilk yarısının çizimleri Mikel Janin, diğer yarısının çizimleri ise Mitch Gerads’da. İkisi biraz farklı idealler izleseler de birbirlerini tamamlayan çizgilere sahipler. Özellikle Mikel Janin’in detaycılığına bayıldım. Mitch Gerads’ın Yarasa’ya fazlasıyla uyan gece çizimleri ise beni benden aldı.

Çevirmen Hasan Süpürgeci ve editör Aslı Dağlı da işlerinin üstesinden gayet güzel bir şekilde gelerek bizlere tatlı bir okuma deneyimi sunmuşlar. JBC’nin bu ekonomik koşullarda baskı kalitesinden hâlâ ödün vermemesi de şaşırtıcı ve takdire şayan.

Özetle, serinin ikinci cildi Batman: Ben, İntihar ilkinden daha çok sevdiğim ancak hâlâ eksikleri olan bir cilt oldu benim için. Serinin üçüncü cildinin incelemesini de kısa sürede sizlere ulaştıracağım.

Burak İpek

Özellikle bilimkurguya ve çizgi romanlara bayılır. Çizgi romanlara girişi Dylan Dog, bilimkurguya aşkı ise Dune serisi ile başladı. 7 yaşından beri bilgisayarla ve elektronik aletlerle iç içe yaşamayı seçerek göbeğini büyüttü. Düşüncelerini başkalarıyla tartışmak adına Kayıp Rıhtım’da yazılar yazıyor.

4 Yorum BULUNUYOR


  1. Avatar for galeme galeme dedi ki:

    Taktiksellik mi? Taktik dediğiniz şey Santa Prisca’ya pata küte dalıp arka kapıdan sözde takım arkadaşlarını içeri sokmak mı?

    Ki bu planın bile ne kadar nafile ve saçma bir şey olduğu sonraki ciltlerde görüldü.

    Tom King’in CIA deneyiminin Batman’e kattığı tek şey melankolik ve intihara meyilli bir kişilik.

    Karaktere hakaret niteliğindeki bu cildi hiç sevmiyorum. Devamında inanılmaz bir biçimde daha da kötü hikayeler geliyor.
    Şu güzelim çizerlerin Tom King’in elinde Batman dergisinde harcanmasına içim yanıyor.

  2. Avatar for Estranged Estranged dedi ki:

    Bu zamana kadar yayınlanan Batman rebirth ciltleri içinde en çok “Ben, Bane” cildi hoşuma gitti. Yine de Scott Snyder’in yazdığı hikayeleri daha çok seviyorum.

  3. Avatar for Zifiri_Sanat Zifiri_Sanat dedi ki:

    Tom King’in hikayelerinde hep aynı tecrübeyi yaşıyorum : Her şey müthiş başlıyor…ve iki fasikül sonra saçmalıyor.

    Bir de şu " Bat " ve " Cat " olayına bir son verse artık.

  4. Avatar for galeme galeme dedi ki:
    1. sayılara kadar sürüyor bu diyalog.

    Adam diyalog yazamıyor ki ne yapsın? “I am Batman” yazınca da karizma olduğunu sanıyor. Karaktere bir hareket çektireyim de karizma olsun hayranlar coşsun mantığıyla yazıyor. Neredeyse her sayıda bir çift sayfayı hiç diyalog yazmadan geçiyor. Snyder ve Morrison dönemlerinde bir sayı okumak o gün çizgi romana doyuruyordu fakat King’in serisinde çay bitmeden sayı bitiyor.

    Ve de Bane bu seride neden sürekli çıplak anlamadım. Yoksa böyle olunca karizma olduğunu mu sanıyor acaba? :thinking:

Bir Yorum Yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

george r r martin

G.R.R. Martin, Game of Thrones Dizisinin Bitmesini İstemiyor

Jerome Flynn, Amazon Kara Kule Dizisi

Jerome Flynn, Amazon’un Kara Kule Dizisi’nde