Türker Beşe
Kutlukhan Perker ile, ya da kendi kullandığı isimle anarsak M. K. Perker ile, tanışmam yıllar öncesine dayanır. Çizgi romanın sadece süper kahramanlarla sınırlı olmadığını, bizde pek kullanılmasa da “grafik roman (graphic novel)” diye bir ayrım olduğunu öğrenmem, kendisinin çizdiği Cairo (Kahire) ile olmuştu.
Cairo beni sadece hikayesi ve anlatımıyla değil, çizimleriyle de epey etkilemişti. Seçilen renk paleti, paletin sınırlı olmasına rağmen renklerin harika kullanımı, yine çok az renk olmasına rağmen gözü rahatsız etmeyecek şekilde harika ve ince ince işlenmiş detaylar, eserin çizerini araştırmam için beni teşvik etmişti. İngilizce okuduğum çizgi romanın çizerinin Türk olduğunu ve kendisinin o dönemler ne yazık ki ülkede pek de bilinmediğini fark etmem de beni şoka sokmuştu.
Kimdir Perker?
2 Kasım 1972 doğumlu çizerin ilk karikatürü, daha 16 yaşındayken efsanevi dergi Gırgır‘da yer almış. Yakın zamanda aynı isimle çıkan dergiyle hiçbir ilgisi olmayan Oğuz Aral‘ın Gırgır’ı, 450 bin gibi bir satış rakamıyla 1970’lerde Avrupa’da en çok satan mizah dergisiydi. Perker’in pek çok çizere okulluk etmiş Gırgır’da başlayan kariyeri, daha sonra Fırt, Dıgıl, Avni, Leman ve Öküz gibi dergilerle devam etti. Milliyet, Radikal, Sabah, Yeni Yüzyıl (ve ardından Yeni Binyıl) ve Star gibi gazetelerde de bantlar çizen Perker, uluslararası bazı dergilerin Türkiye ayaklarında da çalıştı.
2007 yılında DC/Vertigo için G. Willow Wilson tarafından yazılan Cairo’yu çizmesiyle yurtdışında da tanınırlık kazandı. İlerleyen yıllarda aynı yazarla yine Vertigo etiketiyle çıkan Air serisini çizdikten sonra, 2010 yılında Dark Horse Comics için Insomnia Cafe‘yi çizdi. Daha sonra dünyada büyük yankı uyandıran Todd serisini Image Comics için çizen Perker, son yıllarda yerli mizah dergilerinde ve gazetelerde yer almaya devam ediyor.
2001 yılında New York merkezli Society of Illustrators adlı çizerler birliğine giren Perker, bu organizasyona kabul edilen ilk Türk çizer olma özelliğini taşıyor. 2009 yılında Newsweek dergisi tarafından “En Etkili 100 Türk” listesinde gösterilen Perker, New York Times gazetesinin kırkıncı yaş kutlamaları için hazırlanan “Four Decades of Illustration” (illüstrasyonun Kırk Yılı) adlı belgeselde yer alan kırk altı çizerden de birisi.
Gelelim Masallara
Perker’in kurucularından olduğu Kara Karga Yayınları tarafından kalın kapakla basılan Büyüklere Masalar, ismiyle müsemma bir çizgi roman kitabı. Kitapta yer alan yirmi dokuz masalın çoğu iki sayfadan oluşuyor. Her sayfaya altı kare yerleştirdiği düşünülürse, çoğu masalın on iki kareye sığacak kadar kısa olduğunu da söylemek mümkün olur. Ancak kısalık burada kötü bir durum meydana getirmiyor, Perker’in çizimleri o kadar hoş detaylarla bezeli ve anlatımı o kadar güzel ki, iki sayfa çok rahat bir şekilde yetiyor.
Birbirinden bağımsız olan her masal, gündelik hayatla ve toplumsal durumlarla ilgili irili ufaklı mesajlar içeriyor, bu da onları hem büyüklere yönelik hem de masal yapıyor. Zaman zaman tuhaf kurgunun sınırlarında gezinen masallar, özellikle son kareleriyle vurucu olmayı başarıyor. Bu masalları anlatırken dedelerimizin kuşağının sözcüklerini tercih eden Perker’in çizimleri ve renklendirmeleri ise, kendisinden beklenileceği gibi gayet harika. Perker’in insan çizimlerindeki zarafet, karenin geri kalanındaki gözü yormayan ince ve hoş detaylarla birleşince ortaya harika bir görüntü çıkıyor.
Sayfa tasarımlarıyla birlikte kapak tasarımlarını da yapan Sedat Gösterikli‘nin de harika bir iş çıkardığını söyleyebiliriz. Yine Perker tarafından çizilen kapak hem renkler hem çizim açısından o kadar başarılı ki, kitapçıda gören herkesin kesinlikle el atıp içine bir göz atacağı kadar ilgi çekici olmuş. Işık vurduğu zaman parlamadığı için çizgi romanda saman kağıdını severim ve bu kitapta da saman kağıdının tercih edilmesi bence harika bir seçim olmuş. Parlamanın önüne geçildiği gibi, Perker’in çizgileri ve masallarıyla vermek istediği mesajların ruhuna daha uygun bir kitap ortaya çıkmış diye düşünüyorum.
Büyüklere Masallar, sadece süper kahraman hikayelerini değil grafik romanları ve edebi yönüyle anlatımı ön planda olan çizgi romanları seviyorsanız kaçırmamanız gereken bir eser. 72 sayfa olduğu için kısa gibi görünebilir, ama okurken alacağınız haz bu kısalığı görmezden gelmenizi sağlayacaktır.
Henüz yorum yok. Forum'a gelip sohbete katıl.