Absentium: Yazarın Dönüşü – Orkun Uçar | Yazarının Kaleminden

- Reklam -

Yazdığı Metal Fırtına ve Derzulya Serisi gibi eserleriyle bugüne dek yüzbinlerce okura ulaşan Orkun Uçar, geçen haftalarda çıkan Absentium: Yazarın Dönüşü isimli romanının yazım sürecini anlattı.

Yıllar önce, Metal Fırtına çıktıktan kısa süre sonra Dikkat Şahan Çıkabilir programında “Tehlike Çanı” adlı bölüme konuk olmuştum. (Google’da “Tehlike Çanı Metal Fırtına” diye ararsanız bulabilirsiniz.) Bu programdan sonra, “Bir yazara yakışan bir hareket değil,” gibisinden eleştiri aldım.

Ben yıllarca toplumun bana dayatmalarına karşı koyarak yazar olmaya çalışmıştım, şimdi karşıma bir “yazar kıyafeti” mi çıkıyordu? “Yazarların davranış kuralları” mı vardı? Oysa her zaman kafasına estiği gibi davranan biri olmuştum.

- Reklam -

Üzerine düşündüm ama pek de taktığım söylenemez.

Birkaç yıl önce sosyal medyada kızlara erotik mesajlar atan bir yeraltı edebiyatı yazarı ile ilgili yazılanları okuduğumda bu eski konu yine aklıma geldi. Çünkü yayınevi taciz mesajları atan yazarla çalışmayacağını duyurdu.

Yazarın eleştirilmesi tamamdı da, yayınevinin yaptığı başka bir alana taşıyordu olayı. “Bir yazar aynı zamanda iyi bir insan da olmak zorunda mıydı?” Kişiliği ile eserleri bir arada mı, yoksa ayrı ayrı mı değerlendirilmeliydi?

İşte yeraltı yazarına sosyal medya linçi yapılırken, “Bu konuda bir roman yazmalıyım,” diye ilk kez düşündüm. Fikir kafamda henüz tohum halindeydi. Üzerine üzücü bir olay daha oldu; Emrah Serbes’in trafik kazası… (Emrah Serbes ile yazarlardan oluşan bir futbol takımı organizasyonu sırasında kısa bir tanışmamız olmuştu.) Yine yazar ve eserlerini bir arada değerlendiren tepkiler okuyordum. Bazıları artık hiçbir kitabını almayacağını söylüyordu.

Edebiyat tarihi acayip yazarlarla doludur. Örneğin “Alis Harikalar Diyarı”ndanın yazarı Lewis Carroll, Karındeşen Jack şüphelilerinden biriydi. Charles Dickens bazen mezarlıklarda yatardı, boşandığı karısı sefalet içinde ölmüştü. Salinger’ın küçük kızlara ilgisi vardı. Katil, hırsız, bağımlı… yazar dediğin hep aynı tip ve ahlaki olarak kusursuz değildi.

Asıl üzerine düşünülmesi gereken konu okur açısından yazarı ile eseri arasındaki bağdı. Mesela çok sevdiğiniz bir romanın yazarı ile tanıştığınızda hayal kırıklığı duyamaz mısınız? Size kötü veya soğuk davranırsa artık onun eserlerini sevmemeniz anlamına gelir mi?

Bütün bu düşünceler içinde kışın İzmir’e gittiğimde Kült’ten sonra bir blog yazarı daha zamanı gelmişti. Malzemeleri topladığım konuyu pişirmeye başladım.

* * *

Absentium’un kahramanı bir cinayetten yargılanarak uzun süre hapiste yatan, bu sırada kariyeri biten bir yazar. İlk romanıyla parlak bir çıkış yapmış, ikinci eseriyle edebiyat dünyamıza darbe vuracakken evinden bir kız düşüp ölüyor.

- Reklam -

Karakterin hayatını tepetaklak eden trajik olay için kendi hayatımdan yararlandım. Yıllar önce Cihangir’de yüksek bir katta otururken o zamanki kız arkadaşım pencerenin kenarına oturmuştu. Panikle onu çektikten sonra, “Düşseydi kim bilir neler denirdi?” diye düşünmüştüm. Büyük ihtimalle cinayetle suçlanırdım. Kimseyi de inandıramazdım. Zaten “Metal Fırtına”nın başarısını kıskanan, içeriği nedeniyle düşman olan çoktu. Hemen şenlik ateşleri yakılırdı.

Kendi hayatımdaki bu gelecek çatallaşmasını “Absentium”daki yazar karakterim için kullandım. O benim başka bir evrende kız arkadaşının pencereden düştüğü versiyonu gibiydi.

* * *

Bütün bu karamsar girişe rağmen “Absentium – Yazarın Dönüşü” iyimser bir roman. Zira karakterin en dipte olduğu anda başlıyor ve sürekli yükseliyor. Adından da anlaşıldığı gibi bir dönüş söz konusu.

İçinde üretim süreci, teknoloji ve sosyal medyanın edebiyat dünyasına etkileri, suç ve ceza denklemleri gibi birçok konu var.

Karakter bir yazar olur da yazdığı eser olmaz mı? Blogda yayınladığım “Günah Kuyusu” adlı çok beğenilen bir öyküyü içine monte ettim. En az romanın kendisi kadar çarpıcı bir konu.

Ayrıca kitabın içinde romanın bitiminden sonra iki sürpriz öyküyü okurlara hediye olarak koydum. Birisi zaman yolculuğu fikrine hiç rastlamadığım bir bakış açısı.

Kitabın ismi “Yazarın Dönüşü”ydü ama yayına hazırlarken “Absentium”u da ekledim. Bu garip adın eserin içeriğiyle bağlantısı var ama esas nedeni söylemem gerekirse:

“Canım böyle istedi.”