Yazarının Kaleminden: Barbar Yeni Dünya

Nasıl ki sanatta özgün yaratı için sanatçının kendine dert edeceği bir “mesele” gerekiyorsa edebi eser oluşum sürecinde de durum pek farklı değildir. Mesele yoksa eser de yoktur; ille de var olacağım iddiasında ise de yavandır, yoksundur. Karahindiba çiçeği gibi en ufak rüzgârda etrafa uçuşur, dağılır, saptan ibaret kalır.

Tabii ki sadece mesele yetmez bir eser ortaya koymak için. Gerek donanım gerekse düşünsel olarak hazır olmak gerek. İşte bu noktada fikri bir altyapı üzerine inşa edildi ve kurgulandı Barbar Yeni Dünya.  Dünya düzenine karşı olan eleştirimin bir roman ile vücut bulmuş halidir Barbar Yeni Dünya. Adaletsizliğin, ayrımcılığın, sömürünün, insanın içindeki kötünün kaotik senfonisi…

“Hayat, baş döndürücü etkisiyle yaşam boyu birbirini takip eden tekrarlardan mı ibaretti? İyi ile kötü iç içe mi geçiyordu? Hatta zaman zaman birbirinin yerini mi alıyordu? Tüm insanlığın ereği birbirine bağlı büyük bir kaos üreteciydi belki de. Her ‘vücut’ bir kaos üreteci… Kargaşa, düzensizlik… Bu doğurgan döngüdeki her olay, bir sonrası için kendinden bir parça bırakarak düzensizliği devam ettiriyordu.” Barbar Yeni Dünya, Sayfa: 472

Çoğu insan; giriş, gelişme, sonuçtan oluşan vasat bir hikâye yazabilir. Yazmıştır da yazacaktır da. Yeni bir şey ortaya koyamadıktan sonra bunlara bir yenisini daha eklemek faydasız bir çabadır.  Pink Floyd’un dediği gibi: “Another Brick in the Wall”

Hayat felsefelerimden biri de “keşke” dememektir. Bu gerek bilimsel anlamda yazdığım makaleler gerek yaptığım resimler gerekse yayınevine tamam bitti, diyerek teslim ettiğim kitabım için geçerli… Üretim yapmak, insanı tarih boyunca mutlu etmiştir. Bu üretimin belirli bir amaca hizmet etmesi, aceleye getirilmemesi, titizlikle yapılması kişiyi başarıya götürmüştür. Çalakalem bir şey yazmaktansa hiç yazmamış olmak bence olması gerekendir. Üretim, kamu ile paylaşıldığı anda sahibinden kopar, herkese ait olur. Bu noktadan sonra üretenin esere bir taş daha ekleme şansı yoktur. Bunu ancak başka eserlerinde ortaya koyabilir. Tabii öncelikle ilk eseri ile okurdan/izleyiciden geçer not alması gerekir.

Barbar Yeni Dünya bu anlamda içime sinen bir çalışma oldu. Üzerinde uzun uzadıya düşünülerek, titizlikle ortaya konulmuş bir eser. Gerek dil bilgisi gerekse edebi anlamda tekrar tekrar okumalarla yayınevine teslim edildi. Bu noktada kitabın editörlüğünü üstlenen Şöhret Doğruyol Sağbaş’ın emeğini de saymasam olmaz. Tabii barbar dünyada her nitelikli eser, okurla bu şekilde buluşabiliyor mu, o da ayrı bir sorun. Zira ilk kitabını rahatlıkla bastırabilmek için günümüz koşullarında öncelikle popüler kültüre meta olmak belki de daha kabul gören bir durum.

Eser sahipleri için yazdıkları iyi de olsa kötü de olsa kendi gözlerinde mükemmeldir. O yüzden umut hep vardır. Benim için de bu durum geçerliydi. Bana göre iyi bir şey ortaya koymuştum ve bunun bir gün kitaplaşacağından emindim.

Tabii kitabın basılması ile de iş bitmiyor. Kitabın okurla buluşması, okur tarafından kabul görmesi de önemli. Bu, edebiyat dünyasına yeni adım atmış bir yazar açısından düşünüldüğünde zaman gerektiren bir süreç. Önce bir iki kişi okuyor kitabı, ardından onların beğenisiyle belki de milyonlar…

Neredeyse her yüz kişiden birinin yazar(!) olduğu bir dünyada kuyruklu yıldız misali parlayıp kaybolan eser üretmek değil amacım. Uzay boşluğuna zamanla daha da sıkı tutunup koordinatları belli bir kırmızı cüce olmak belki de hayalim…

Mehmet Sağbaş