Konuk Yazar
2018 yılının ikinci yarısında yazım sürecine başladığım “Gölgeler”i tamamlamam; yaklaşık 1,5 yılımı aldı. Hikâyenin kafamda net bir biçimde şekillenmesi ve kurguyu tamamlamam daha kısa sürede hallolacak işlerdi aslında. Ancak araya kısa hikâyelerden oluşan Karanlık Çökerken adlı kitap girince ve geçtiğimiz ağustos ayında Ahbap Kitap ile yeni kitaplar için görüşmelere başlayınca süreç tahmin ettiğimden daha uzun sürmüş oldu. Yeni bir yayınevi ile çalışmanın (başlangıçta) bazı zorlukları olabiliyor. Yazar ve yayınevinin birbirini tanıma süreci, kitabın okura ulaşma süresini de doğal olarak etkiliyor. Ahbap Kitap ile ilk kitabımız olan Gölgeler’in buna rağmen olabilecek en kısa sürede hazır olduğunu ve baskıya hazırlama aşamasında ince eleyip sık dokuduğumuzu söylemeliyim. Öncelikle kitabın sizlere ulaşmasını sağlayan genel yayın yönetmenimiz Ayhan Aslan’a, editörümüz Aylin Samancı’ya ve Ahbap Kitap ailesine teşekkür ederim.
Bu kitabın yazım sürecinde (diğer tüm kitaplarımda olduğu gibi) kendi korkularımı ve bazen sorgulamalarımı okuyucuya yansıtmaya çalıştım. Bir yazarın okuyucuya ulaşabilmesinin temel anahtarının kendi benliğine ulaşabilmesi olduğuna inanıyorum. Yazar, hissetmediği duyguyu hissettiremez. İnanmadığı bir düşe, kimseyi inandıramaz. Yeni bir dünya yaratmak istiyorsanız, önce o dünyanın var olduğuna siz inanmalısınız. Hem de öyle inanmalısınız ki; bazen yaşadığımız bu dünyanın varlığından bile şüphe edecek duruma gelmelisiniz. Söylediğim kulağa delice geliyor, öyle değil mi?
Bilimkurgu ve korku-gerilim tarzlarında çok fazla kaliteli eser var. Henüz yolun başında olan bir yazar için tanınmak ve okur kitlesi oluşturabilmek adına zor işleri başarmaya çalıştığımın farkındayım. Daha evvel okurla buluşan Avcı ve Kasaba adlı romanlardan aldığım olumlu geri dönüşlerin beni kamçıladığını da söylemeliyim.
Gölgeler Ne Anlatıyor?
Hayatım boyunca geçmişte yaptıklarım ve yap(a)madıklarım için pişmanlıklar yaşamış; geri döndürülemeyecek anlar için kendimi yemiş durmuşumdur. Birçok insanın da benim yaşadığım bu karmaşayı yaşadığını tahmin ediyorum. Özdemir Asaf “Bugüne en uzak gün, dün” demiştir ve gerçekten de çok haklıdır. Geleceği değiştirmek elimizdedir ancak geçmişi (bir bilimkurgu aşığı olarak inanmak istemesem de) ne yaparsak yapalım değiştiremeyiz. Durmadan akıl odalarımızı zorlayan, kilidi kırıp içeri girmeye çalışan bu pişmanlıklar, acı hatıralar (kısacası geçmiş) en korkutucu hayalettir. Üstelik çoğu zaman karşımıza karanlıkta parlayan bir çift kırmızı göz, odanın uzak köşesinden uzanan bir el, uykunun en sakin anında duyulan tuhaf sesler olarak çıkar.
Ama her zaman soyut veya belli belirsiz şekillerde görünmez. Bazen de Gölgeler isimli romanımda okuyacağınız üzere Yağmur’un yanarak ölen kız kardeşi, Sezgin’in intihar eden arkadaşı misali ete kemiğe bürünür. Belki de bu hali, diğer tüm hallerinden daha ürkütücüdür. Pişmanlıklar, yanlış kararların suçluluk duygusu ve aklın derinlerine gömülmeye çalışılan ancak bir türlü orada tutulamayan büyük sırlar; geçmişin en sevdiği şeylerdir. Bunlarla beslenir ve her geçen gün daha da güçlenir. 6 yaşındaki bir çocuğun elbise dolabında olduğuna inandığı canavardan daha gerçek bir şekilde otuzlu yaşlarda veya belki daha geç bir yaşta karşımıza çıkıverir.
Gölgeler, geçmişin adeta ete kemiğe büründüğü ve tüm ürkütücülüğü ile karakterlerine musallat olduğu bir hikâye anlatmaktadır aslında. Baştan sona korku ve gerilim unsurlarını bünyesinde barındırır ancak sadece bununla yetinmeyecektir. Bolca gizem ve iç çekişme-yüzleşme, bir sayfa sonra neler olacağının belirsizliği de satır aralarına gömülmüştür.
Olcay Şeker
Esere dair görüşlerinizi Kayıp Rıhtım Forum’da bizimle paylaşmayı unutmayın.
Henüz yorum yok. Forum'a gelip sohbete katıl.