Onur Selamet
Geçtiğimiz günlerde ülkemiz edebiyatı yepyeni bir bağımsız yayınevi kazandı: 16 metrekare. Aslında 2013 yılında ilk adımlarını atan ve 2015 yılında da ilk kitabını yayınlayan yayınevi, uzun süredir büyük bir suskunluk içindeydi. Ancak geri döndüler! Mevcut koşullarda belki de bir çeşit Don Kişotluk olarak kabul edilebilecek, bu cesur ve heyecanlı adımı büyük bir umutla karşıladık.
Yayınevinin ikinci kitabı olan Rum Doodle Tırmanışı (The Ascent of Rum Doodle), İngiliz yazar William Ernest Bowman’ın 1956 yılında yayımladığı kült bir mizah örneği. Hem konusu hem de işlenişi açısından oldukça dikkat çekici olan bu roman, dilimizde ilk defa 16 metrekare aracılığıyla yayınlanıyor. Sözün özü, yeni bir yayınevi dilimizdeki önemli bir açığı kapatarak ilk adımlarını son derece güçlü bir şekilde atıyor.
Kitabın arka kapağına hep birlikte bakalım:
1956 yılında ilk yayımlandığından beri kült mizah eserleri arasında yer alan Rum Doodle Tırmanışı, Himalayaların en yüksek zirvesine tırmanmak için mücadele eden 
birbirinden yetkin yedi kahramanın ve ustalıkla yapılan bir hesaplama sonrası onlara eşlik eden 3.000 hamalın destansı macerasını sinirleri zorlayan bir dille anlatıyor.
Üstün (!) liderlik vasfıyla Binder önderliğinde, sürekli kaybolan rota bulucu Jungle, sürekli hastalanan Dr. Prone, sürekli münakaşa eden diplomat Costant ve diğerleri… Onlar insanoğlunun şimdiye kadar tırmandığından daha yükseğe tırmanma görevine soyundular, ama işleri hiç de kolay değildi.
Totter’in söylediği gibi: “Grepon rotasından Mont Blanc’a tırmanmak bir şeydi; Rum Doodle’a tırmanmak ise bambaşka bir şey.”
Ali Erdem Çelebi tarafından çevrilen kitap, Emre Yavuz editörlüğünde yayıma hazırlanmış. Kitabın kapak tasarımıysa Meltem Çelebi’ye ait.
Çizgi romanlarını büyük bir keyifle takip ettiğimiz Sırtlan Kitap’ın bir diğer kanadı olarak edebiyat/araştırma metinleri üzerine odaklanmak üzere kurulan 16 metrekare’ye yeni yayın döneminde başarılar diliyoruz!
Goodreads’te bir okur Madde 22’yle kıyaslamış, okurken en az onun kadar eğlendirdiğini söylemiş:
Neşeyle okudum, çok eğlendim, şaşırdım. Bowman mizahı öyle ciddiye almış ki saygı duymamak elde değil. Bambaşka bir şey okudum. Tarifi zor. Absürt ile gerçekliğin mükemmel bir karışımı.
Hangi birinden bahsedeyim: Ekip lideri Binder’ın uçlardaki saflığından mı, ekipteki yetenekli(?) insanların yaptıklarından mı, hamallarla ekibin arasındaki ilişkilerden mi, nişanlı meselesinden mi, Pong’un yemeklerinden mi, kitabın sonundaki şoktan mı?
Yeniden okuduğumda zevkimin katlanacağına eminim. Tek okuyuşta tükenecek bir kitap değil.
Farklı bir mizah görmek istiyorsanız mutlaka okuyun.
Çeviri ve editörlükten de bahsetmek gerek: Harika bir çeviriydi, bana garip gelen, düşük gelen hiçbir ifade yoktu; sözcük oyunları Türkçe’ye çok iyi aktarılmıştı, _Ali Erdem Çelebi’_nin eli zihni dert bulmasın. Bunun yanında yazım yanlışı ve typo da yoktu, editör Emre Yavuz ve düzeltmenler Hande Çelebi ve Özge İpek’in ellerine sağlık. Sade kapak tasarımının sahibi _Meltem Çelebi’_yi de anmamak olmaz, sağ olsun.
Umarım 16 Metrekare yayınevi Bowman’ın diğer eseri "The Cruise of the Talking Fish"i (evet maalesef sadece iki eseri var) de yayınlar.
Not: Tek üzüntüm Bill Bryson’ın önsözünün çeviride yer almaması.