Konuk Yazar
Hana Tooke imzalı Sahipsizler raflarda. Gotik, esprili, absürt ve büyüleyici bir anlatıma sahip olan kitap, terk edilmiş yetimler beşlisini on dokuzuncu yüzyıl Amsterdamı’nın dört bir köşesinde muziplikler yapmaya gönderiyor!
İşte kitap hakkında hem teknik detayların hem de içerikle ilgili bilgilerin yer aldığı Esra Karadoğan’ın kaleme aldığı inceleme yazısı:
Bir İnancın Peşinde: Sahipsizler
“Çok farklı çocuklardan oluşmuş bir topluluk, bir duvarın önünde sıra halinde, yan yana dizilmişti: En küçükler bir uçta, en büyükler ise diğerinde. Hepsi de çılgınca kendilerine çeki düzen vermeye çalışıyorlardı: Makine yağı lekelerini ovalıyor, gömlekleri içlerine sokuyorlardı. Ama gerçekte oldukları şeyi gizlemelerinin bir yolu yoktu: Hırpani kılıklı, aç, çaresiz yetimler.”
Hana Tooke’un yazdığı The Unadoptables romanı, Sahipsizler ismi ile Genç Timaş etiketiyle basıldı. Kitabın çizimlerini Ayesha L. Rubio, çevirisini ise Barış Purut yapmış. Roman, her biri birbirinden farklı beş bebeğin yetimhaneye bırakılmalarıyla başlıyor. Sanırım İngilizce isminin de katkısıyla biraz ofansif bulunmuş bir kitap, ben bu düşünceye katılmadım. Hana Tooke güzel bir konuyu, karakterlerin özelliklerine de uyumlu olacak şekilde harmanlamış, ortaya okunması hızlı, keyifli, macera dolu bir kitap çıkmış.
Küçük Lale Yetimhanesi’ne terk edilen bu beş bebeğin asilikleri terk edilme şekilleriyle belli oluyor. Hiçbiri terk edilme kurallarına uygun bir şekilde yetimhaneye bırakılmıyor, hepsinin kendine has özellikleri var. Yetimhanenin müdiresi Elinora Gassbeek ise bu bebekleri görür görmez onları sevmiyor. Elinora Gassbeek tam bir kötü karakter, aslında o kimseyi sevmiyor, ama romandaki tek kötü karakter değil. Egg, Lotta, Sem, Fenna ve Milou. Hepsi birbirinden farklı bu çocuklar, yetimleri sevmediği her halinden belli yetimhane müdiresinin yanında bir gün evlat edinilecekleri günü bekliyorlar. Milou hariç. Milou’nun terk edilmesiyle ilgili diğerlerinden farklı fikirleri ve hatta bununla ilgili teorilerini topladığı bir defteri var, daha da önemlisi ailesinin bir gün geri geleceğine dair kuvvetli bir inancı.
İşte bu inanca tutunan Milou, evlat edinilmemek için elinden geleni yapıyor ve artık sabrı taşan Müdire Gasbeek bu farklı yetimlerin hepsinden bir anda kurtulmaya karar veriyor. İşte burada en az Gasbeek kadar kötü olan başka bir karakter ortaya çıkıyor, Rotman. İki kötü karakter bir olup, çocuklar evlatlık veriliyormuş gibi gösterme peşinde ama aslında çocukların Rotman’a para karşılığı satılması gibi bir durum var. Neyse ki Milou kulaklarının ona verdiği güçlere yani hislerine güveniyor da Rotman’ın elinden kurtuluyorlar. Olaylı bir şekilde özgürlüklerine kavuşan bu beş yetim, Milou’ya ailesinin bıraktığı oyuncak kedinin içinden çıkan koordinatlardan yola çıkarak Milou’nun ailesinin bulmaya çalışıyorlar. Milou’nun motivasyonu kendi ailesini bulmak olsa da arkadaşlarıyla beraber sıcak bir yuvaya kavuşma isteği de var.
Romanın insanı yanıltan bir yönü var, başta da bahsettiğim karakterlerin farklılıkları kurguyu fantastik roman kategorisine taşıyacak boyutta fakat bu beklentiyi karşıladığını söyleyemem. Roman boyunca çocuklar Milou’nun ailesine kavuşma isteği doğrultusunda hareket etseler de Milou’nun, arkadaşlarının onlar için yaptıkları fark etmesi ve bu yaptığıyla yüzleşmesi de önemli.
İlk gençlik çağındaki çocukların bu romanı okumalarını isterim, hem çaresizlik içindeyken çözüm bulunabileceğini görmelerini, hem de aile kavramına biraz daha farklı bakabilmelerini sağlar umudunu taşıyorum. Romanın amacı bu olmasa bile kurgu biraz da gerçeklerden kaçmak ve o arada farklı düşünmeyi sağlamak içindir. Bir yetişkin olarak ben okurken çok eğlendim. Çocukların zorluklarla baş etme şekilleri, acımasız bir dünyada birbirlerine destek olmaları, birbirlerini tamamlamaları, tüm bunlar benim çok hoşuma gitti. Yetimhanede büyümek, terk edilme, kimsesizlik temaları zor temalar, fakat yazar bunları duygusal bir açıdan ele almamış. Rahatlıkla daha dramatik bir kitap ortaya çıkarabilecekken yazar bundan kaçınmış, onun yerine çocukların kendini var edebildiği, etraflarındaki kötülerle baş edebildiği, okuyan çocukların da kendine dersler çıkaracağı ama bu derslerin göze sokulmadığı bir roman yazmış. Kitabın dili ile de birleşince benim için keyifli bir okuma oldu.
Esra Karadoğan
Hana Tooke Kitabı Sahipsizler için Ne Dediler?
“Sahipsizler’deki dünya inşası kesinlikle unutulmaz. Bu kitap ihtiyacınız olan her şeye sahip: kötü adamlar, macera, komedi ve aksiyon.” – Robyn Broderick
“Sıra dışı yetimler! Uğursuz kötü adamlar! İnsan boyutunda ürpertici kuklalar! Hana Tooke, ilk kitabında olağanüstü bir atmosfer yaratmış… Sahipsizler, 19. yüzyılda bir grup yetimle Amsterdam’da maceraya atılmak istemenize sebep oluyor. Harry Potter ve Talihsiz Serüvenler Dizisi okurları için harika bir kitap!” Nathan Halter
“Gotik ve ürkütücü olanı tuhaf ve absürt ile zahmetsizce birleştiren Hana Tooke’nin büyüleyici ilk romanı, 19. yüzyıl Amsterdam’ında uğursuz kötüler ve terk edilmiş beş yetimin hikayesini anlatıyor.” – Waterstones, 2020’nin En İyi Çocuk Kitapları Seçkisi
Proje editörlüğünü Merve Okçu’nun üstlendiği Sahipsizler’in editörlüğü Tolga Yozcu’ya, Ayesha L. Rubio’nun çizdiği illüstrasyonun kapak uygulaması Erdi Demir’e, iç tasarım ise Nur Kayaalp’e ait. Toplamda 384 sayfada oluşan ve Ocak 2022 itibarıyla raflardaki yerini almaya başlayan kitabın giriş sayfalarını içeren ÖN OKUMAsına da BURADAN ulaşabilirsiniz.
Sahipsizler’in konusunu sizler nasıl buldunuz? Yorumlarınızı Kayıp Rıhtım Forum üzerinden bizlerle paylaşabilirsiniz.
Henüz yorum yok. Forum'a gelip sohbete katıl.