Çağatay Ulusoy, Ayça Ayşin Turan, Hazal Ergüçlü ve Okan Yalabık’ın başrollerini paylaştığı Hakan Muhafız (The Protector) yeni sezonuyla izleyicisiyle buluştu. Dizinin ilk sezonunun bol övgülü incelemesini de buraya bırakıp hemencecik yeni sezon izlenimlerimizi sizlere aktarmaya başlayalım!
Senaryo, Oyunculuk, Ters Köşeler
İlk sezonda dizi özellikle diyaloglar konusunda çok sendeliyordu, yer yer çeviri kokan cümlelere de rastlıyorduk. Ama eninde sonunda dizinin akıcılığından dolayı bunları göz ardı edebilmiştik. Ama önceki sezonda akıcılığı olayların aşırı hızlı gerçekleşmesine borçlu değildik, ikinci sezondaysa her şey o kadar hızlı gerçekleşiyor ki akıcılık bir kenarda dursun olayların samimiyeti dahi kalmıyor. Aslında dizi aynı tempoda, aynı hatalarıyla devam etseydi de bu kadar kötüleşmeseydi diye içimden geçiriyorum.
Hakan’ın Kapalı Çarşı çocuğu, sempatik halleri gitmiş, serseri bir adam yerine gelmiş gibiydi. Dizideki her erkek oyuncu sesini birkaç ton kalınlaştırıp kaba saba hareketler yaparak karizmatik durmaya çalışıyordu. Marvel, DC gibi süper kahramanlık müessesinde sükse yapan devler dahi artık kahramanlarını mütevazı, sevimli ve esprili tiplere dönüştürmeye çalışırken, bizim muhafızın mahalle kabadayısı tavırları beni son dönemlerde moda olan kaba, küfürbaz, sinirli erkek dizi karakterlerinden bıktırdı.
Dizinin her bölümü de ilişki anlamında birbirinden bağımsızdı. Söz gelimi Okan Yalabık’ın canlandırdığı Faysal karakteri bir bölümde ölümsüzlere hükmedebiliyorken diğer bölümde onlardan dayak yiyor. Bir sonraki bölümünde de her şey baştan tersine dönüyordu. İlk bölümlerde ortaya çıkan güya “Sadık Olanların” başı Azra, başta otorite sağlıyor, sonra ipleri elinden bırakıyor, bir ara Zeynep’i kovuyor ve sonraki bölümlerde de onun en iyi Sadık Olan olduğunu söylüyor. Önemli kişiler ölüyor ama kimsenin gerçek anlamda umurunda olmuyor. Sürpriz bozan veremediğimden dolayı örnekleri ne yazık ki çoğaltamıyorum ama siz tüm karakterlerin ve olay akışının hep böyle gittiğine şimdiden ikna olun derim.
Oyunculara yazılan rollerden olduğunu düşündüğüm bir sorun da davranışların, sözlerin gerçekçi durmaması. Halbuki oyuncular farklı farklı dizilerde, filmlerde göz dolduran performanslar sergiliyorlardı. Sanıyorum Muhafız’ın kötü senaryosu hepsinin kanını emmiş… Bir savaş sahnesinde Muhafız’ın ekibi ölümsüzlere karşı birkaç yığın çuvalla korunmaya çalışıyordu, varın gerisini siz düşünün.
Ters köşelere gelince… İstemeyeceğiniz kadar çoktu ve hepsini fark edebiliyordunuz.
CGI, Yerel Ögeler ve İstanbul
İlk sezonda hiçbirimizin aklından çıkaramadığı o kol kırma sahnesi gibi durumlarla karşılaşmayacağınız konusunda size rahatlatabilirim. Bu konuda dizi kendini epey geliştirmiş. Göze batan, garip duran bir şey yok. Ama ne yazık ki geçen sezondan çok sevdiğimiz Ceylan karakteri tüm kendine has özelliklerini kaybetmiş, aşırı mantıklı konuşup tüm eğlenceli hallerini rafa kaldırmış. Zaten tüm karakterler öyle bu sezonda, kendilerine ait hiçbir şeyleri kalmamış gibi. Sağa sola saldırıp seslerini kalınlaştırıp küfür ediyorlar. Yine kaybettiğimiz bir husus da İstanbul sahneleriydi. Özellikle Hakan’ın mahalleliyle, esnafla olan ilişkisi de hiç yoktu. Oysa en övdüğümüz, en iyi tepkiler alan kısımlar bunlardı. Müziklere gelince onlar güzel atlarına binip gitmişler bile…
İzlenir mi?
İlk sezon özellikle finaliyle beni epey yükseltmişti ama o kadar dirilen Ölümsüz boşa gitti, hiç güzel kullanılmadı. Yeni bir öge veya yaratık öyküye bir adım attıracak herhangi bir şey eklenmemişti. Yukarıda da yazdığım gibi güzel olan birkaç kişi ve durum da yok olmuştu. Ben sonraki sezonlar için ümitli miyim diye sorarsanız, artık bu konuda emin değilim sanırım.
