George R.R. Martin, Buz ve Ateşin Şarkısı (A Song of Ice and Fire) serisinin 14 yıldır beklenen altıncı kitabı Kış Rüzgârları’nın (The Winds of Winter) gecikmesiyle ilgili tartışmalara New York Comic Con’da açıklık getirdi.
Yazar, panel sırasında hayranlarının merakla beklediği soruya doğrudan yanıt vermese de, yaşanan gecikmeye dair düşüncelerini paylaştı.
New York Comic Con’da gerçekleştirilen panelde izleyicilerin karşısına çıkan Martin, yazar arkadaşı Joe Hill moderatörlüğünde keyifli bir sohbete imza attı. Hill açılışı, “Bu odadaki çoğu kişinin cevabını merak ettiği soruyla başlamak en iyisi. Herkesin sizden bunu duymayı umduğunu biliyorum… Giants [New York Giants adlı Amerikan futbolu takımı] kazanmaya devam edebilecek mi?” şeklinde esprili bir şekilde yaptı.
George R.R. Martin’den Kış Rüzgârları Savunması: “Memnuniyet Duymuyorum”
Martin ise gecikmeyle ilgili olarak şunları söyledi:
“Kış Rüzgârları’nın geç kalmasıyla ilgili bir tartışma olduğunu biliyorum. Ancak ben her zaman teslim tarihleriyle ilgili sorun yaşadım. Sözleşmeleri ihlal etmekten veya teslim tarihlerini kaçırmaktan memnuniyet duymuyorum.”
Yazar, taslak oluşturmayı sevmediğini belirterek yazım sürecinin doğal olarak uzun sürdüğünü de dile getirdi.
Eleştirilere Yanıt Verdi
Martin, Game of Thrones’un başarısının ardından geçmişte ticari açıdan başarısız olarak görülen eski eserlerinin dahi yapım haklarının satın alınmaya başladığını ifade etti. Bu durumun bazı hayranlar arasında yanlış anlaşılmalara yol açtığını söyledi:
“Ne zaman bir projemin uyarlandığı duyurulsa internetin yarısı, ‘George R.R. Martin neden Kış Rüzgârları’nı yazmak yerine başka şeylerle uğraşıyor?’ diye tepki gösteriyor. Ve ben de ’O hikâyeyi 1993’te yazdım çocuklar. Hadi ama! Çekmecemde duruyordu. Onlar istedi, ben de sattım!’”
“Hâlâ Üzerinde Çalışıyorum”
Martin, Vahşi Kartlar (Wild Cards) ve Dark Winds gibi yapımların da dahil olduğu projeleri için “çocuklarım” benzetmesini yaptı.
Yazar, “Evet, Kış Rüzgârları’nı seviyorum. Hâlâ onunla ilgileniyorum, hâlâ üzerinde çalışıyorum. Ama dürüst olmak gerekirse diğerlerini de seviyorum,” dedi.
Martin, kişisel blog sitesinde yaptığı önceki açıklamalarda da bazı hayranlarının tepkilerine değinmiş ve kendisine atfedilen eleştirilerin bir kısmını şöyle özetlemişti:
“Kış Rüzgârları’nı asla bitiremeyeceğim. Bitirsem bile Bir Bahar Rüyası’nı (ADream of Spring) yazmayacağım. Yazsam bile iyi olmayacak. Artık yazmakla ilgilenmiyorum. Sadece paramı harcayıp oturuyorum.”
“Ölmeyeceğim, Sonsuza Kadar Yaşayacağım”
Panelin sonunda Martin, kitapları tamamlamadan ölebileceğine dair söylentilere mizahi bir dille yanıt verdi:
“İnsanlar benim kitapları bitirmeden ölebileceğimi düşünüyor. Ama ben, Jets ve Giants’ın Subway Super Bowl’da karşılaştığını görene kadar ölmeyeceğim. Sanırım bu da sonsuza kadar yaşayacağım anlamına geliyor.”
Martin, Buz ve Ateşin Şarkısı serisinde şimdiye kadar beş kitap yayımladı: Taht Oyunları (1996), Kralların Çarpışması (1998), Kılıçların Fırtınası (2000), Kargaların Ziyafeti (2005) ve Ejderhaların Dansı (2011).
The Winds of Winter ve A Dream of Spring serinin planlanan son iki kitabı olacak. Martin’in hedefi bu kitapları HBO’nun Game of Thrones dizisinin finalinden önce tamamlamaktı, ancak bu plan gerçekleşmedi.
İlginizi Çekebilir: Bir Zamanlar Dünyayı Sallayan Müzik Kanalı Tarihe Karışıyor
George R.R. Martin’in yeni açıklamalarını siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Görüşlerinizi yorumlarda veya Kayıp Rıhtım Forum’da paylaşabilir, edebiyat dünyasından yeni haberler için bizleri Google News ve WhatsApp üzerinden takip edebilirsiniz.
Kaynak: Enterteinment Weekly
Beklediğim kombo anı geldi. Dedeme cevabımız Joe Hill’in bir kitabından geliyor. Alıntı bizim durumumuza da tam uyuyor.
“Neden San Luis Köprüsü?” diye sordu Harper.
“Kısmen akıl ermez trajedilerin neden gerçekleştiğini konu aldığı için.” dedi Renée. “Ama ayrıca kısa bir kitap. Çoğu kimse bitirecek kadar zamanları olduğuna inandıkları bir kitap istermiş gibi geliyor bana. Durduk yerde alev alabilecekken Taht Oyunları’na başlamak istemezsin. İyi bir öykünün ortasında, her şeyin nasıl sonuçlanacağını görme fırsatı bulamadan ölmenin haksızca bir tarafı var. Tabii aslında insanlar bir bakıma hep iyi bir öykünün ortasında ölürler. Kendi küllerinin. Veya çocuklarınkinin. Veyahut torunlarının, ölüm anlatı tutkunlarının başına beladır.”
İtfaiyeci / sayfa 34.