The Witcher dizisi baş yapımcısı Lauren S. Hissrich, Netflix yapımının neden kitapların tam bir uyarlaması olmadığını açıkladı.
Netflix’te henüz ilk sezonu yayınlanan The Witcher dizisi, Andrzej Sapkowski’nin sevilen kitap serisine dayanıyor ve oldukça geniş bir kadroya sahip. Bunlar arasında Rivialı Geralt, Vengerbergli büyücü Yennefer ve Cintra’nın Aslan Yavrusu Cirilla “Ciri” Fiona Elen Riannon gibi karakterler yer alıyor. Dizi birçok açıdan hayranları çekmeyi başarıyor. Bunlar arasında Sapkowski’nin romanlarını okuyanlar, oyunlarını oynayanlar ve dünyaya tamamen aşina olmasa da Henry Cavill gibi ünlü isimler nedeniyle diziyi takip edenler bulunuyor.
The Witcher 1. sezon, farklı zaman aralıklarında gerçekleşen iç içe geçmiş hikâyeler aracılığıyla karakterleri izleyicilere tanıttı. Bu şekilde yazarlar, sezon boyunca hayranlar için ekmek kırıntıları bıraktı. Üstelik daha ilk sezon başlamadan Netflix dizi için 2. sezon onayını verdi. Şimdilerde hayranlar heyecanla yeni sezonu bekliyor.
Dizinin ilk sezonu her ne kadar olumlu eleştiriler alsa da çoğu izleyici adına karmaşık bir senaryo mevcuttu. Hangi bölüm hangi zamanda geçiyor, o tarihte Geralt kimi tanıyor veya tanımıyor belli değildi. Öyle ki Netflix resmi hesabında konuyla ilgili bir zaman çizelgesi bile paylaşıldı. Bu tür eleştirilerin artmasıyla baş yapımcı Lauren S. Hissrich, ikinci sezonun senaryo açısından ilk sezon kadar karmaşık olmayacağını açıklamıştı. Hatta son olarak geçenlerde Netflix Türkiye tarafından canavarların kökenini anlatan bir belgesel de paylaşıldı.
Baş yapımcı Hissrich, geçen günlerde Twitter hesabı üzerinden yaptığı paylaşımlarla dizinin neden birebir kitap uyarlaması olarak ekranlara yansıtlamayacağını ayrıntılı olarak açıkladı. Yapımcı, “kitapların ruhunu” korumanın gerekli olduğunu, ancak romanların televizyona birebir uyarlama olamayacağını da söyledi.
“Lauren S. Hissrich: The Witcher dizisinde çalışan herkes kitapları okumak zorunda kaldı.”
I believe I've covered in detail why diverse voices are important in tv. But there's another part of this tweet that is worth discussing: when writing an adaptation, are the best writers always the ones most familiar with the world? https://t.co/Q95XTBsrTS
— Lauren S. Hissrich (@LHissrich) June 8, 2020
Hissrich’in açıklamaları şu şekildeydi:
Televizyonda çeşitli seslerin neden önemli olduğunu ayrıntılı olarak ele aldığımı düşünüyorum. Ancak bu tweet’in tartışmaya değer başka bir kısmı daha var: Bir uyarlama yazarken, en iyi yazarlar her zaman dünyaya en aşina olanlar mıdır?
Evet. Ve aynı derecede, hayır.
Geri dönelim. Bir uyarlama yazarken, orijinal çalışmayı elbette bilmeniz gerekir. The Witcher’daki yazarlar ve çalışanlar tüm kitapları okumak ve bu türün değerini takdir etmek / tadını çıkarmak zorunda kaldı. Ama özellikle Sapkowski’nin bilgeliği veya yardımını aramadım.
Bunun yerine, Witcher dünyasının karakterlerine, konularına ve siyasetine yakından aşina olan birkaç yazar buldum. Bazıları bu hikâyelerle büyüdü ve sadece kitaplara değil, arkasındaki zengin tarihe dair ayrıntı ve fikir sundular.
Ancak çalışma odasında, kitaplarda “verilenleri” sorgulayabilen yazarların bulunması da aynı derecede önemliydi. “İnsanlar elflerden neden bu kadar nefret ediyor?” veya “Bekleyin, hâlâ Ciri’nin soyağacını anlamıyorum. İzleyiciler için nasıl daha net bir şekilde ifade edebiliriz?” gibi.
En basit haliyle, kitapların ruhu ve yazarın niyeti için savaşan yazarlara ihtiyacımız var. Ayrıca, romanların ekranlara birebir uyarlanamayacağını bilen yazarlar. Çünkü karakterler kesintisiz olarak saatlerce konuşamazlar (Geralt ve Iola’ya bakıyorum).
Seriye yakın ama çok da yakın olmayan yazarlara ihtiyacımız vardı. Dünyayı seven, ama sorgulamaktan korkmayan yazarlara. Hayranlıkla okuyanlara, ama sevdikleri dünyalarını gerçek (büyük) dünyamıza getirmek için geri adım atmaya ve zihinlerini açmaya istekli olanlara. Umuyorum ki bunu başardık.
Siz Hissrich’in düşüncelerine katılıyor musunuz? Kayıp Rıhtım Forum’da yorumlarınızı paylaşabilirsiniz.
* The Witcher: Romanlardan Diziye Epik Bir Hikâye
Kaynak: Screen Rant
