Brezilya’daki Kuraklık Amazon Nehrindeki 2.000 Yıllık Yüz Çizimlerini Gün Yüzüne Çıkardı

Brezilya’nın Praia das Lajes bölgesinde kayalara oyulmuş 2.000 yıllık yüz çizimleri kuraklık sebebiyle açığa çıktı.

Kaya çizimleri, 121 yılın en düşük debi seviyesini gören Negro Nehri’nin sularıyla kaplı olduğundan görülemez konumdaydı. Çizimler, en son bundan 121 yıl önce görülebilecek kadar açığa çıkmıştı.

Amazon’un bazı kısımlarında yaşanan aşırı kuraklık, nehirlerin su seviyelerini önemli ölçüde düşürerek insan tasvirlerinden oluşan düzinelerce eski çağlara ait çizimin ortaya çıkmasına neden oldu. Arkeologlara göre kaya üzerindeki oymalar yaklaşık 2.000 yıllık ve bölgede yaşayan uygarlıklara dair antropomorfik temsiller içeriyor.

Gravürlerin ilk kez kayda geçirilmesi 2010 yılında, şu anki kadar şiddetli olmayan başka bir kuraklık sırasında gerçekleşmişti. O dönemde nehrin karanlık sularının yüksekliği 13,63 metreye kadar düşmüştü. 13 yılın ardından “Rio Negro”, kuraklık rekorları kırmaya ve sürprizler yapmaya devam ediyor.

Brezilya’da Nehrin Altındaki Yüz Gravürleri Kuraklık Sebebiyle Görünür Oldu

Gravürlerin çoğu insan yüzlerinden oluşuyor. Bazı yüzler dikdörtgenken diğerleriyse oval ve bunların bir kısmı gülümser tarzda ifadeler sergilerken bir kısmıysa sert ifadeleri betimliyor.

Brezilya Tarihî Miras Enstitüsü’nden Jaime Oliveira bu duruma ilişkin şu ifadeleri kullandı:

“Alan, duyguları ve hisleri ifade ediyor. Aslında oyulmuş birer kaya çizimiler ancak mevcut sanat eserleriyle ortak bir yanları var.”

Oliveira, gravürlerin “büyük önem taşıyan” bir arkeolojik değer olduğunu vurguladı ve bir demecinde çizimlerin neler anlattığına dair şu ifadelere yer verdi:

“Gözlemlediğimiz arkeolojik alanlar, bize burada yaşayan toplumlar hakkında önemli bilgiler veren işgale dair kanıtlar sunuyor. Bu gruplar aynı zamanda şu anda yaşadığımızdan daha şiddetli kuraklık dönemleri yaşadılar.”

Oliveira’ya göre eski uygarlıklar çizimleri yontma taştan yapılmış balta benzeri aletlerle yapıyorlardı. Bu aletler aşındırma yöntemi kullanılmıştı. Bu şekilde taştan aletler ürettiler. Bunun ardından baltaya daha yakın, sivri uçlu malzemeler ürettiler ve bu gravürleri oymaları mümkün hâle geldi. Bu bir iletişim biçimi olmalıydı. Oliveira, çizimlerin yapması güç, karmaşık yapıda oluşunu bu sebebe bağlıyor.

İklim değişikliği sebebiyle daha önce Şili’de Chinchorrolar’ın mumyaları topraktan taşmış; Doğu Avrasya dağlarında ise Moğol İmparatorluğu’ndan kalma donmuş mumyalar ortaya çıkmıştı.

Kuraklıkla beraber gün yüzüne çıkan bu gravürlere dair sizlerin görüşleri neler? Yorumlarınızı Kayıp Rıhtım Forum’da paylaşabilir, daha fazlası için bizleri Google News’ten takip edebilirsiniz.

Kaynak: Ancient Pages