Steins;Gate 0 İncelemesi: Kurisu’nun Peşinde

Steins;Gate’in 23 β bölümünden devam eden ve Kurisu’nun kurtarılamadığı bir zaman çizgisinde geçen görsel roman adaptasyonu Steins;Gate 0 animesinin bol sürprizbozanlı incelemesine hoş geldiniz.

İlk sezonu izleyenlerin bildiği gibi, alternatif final ve normal final olmak üzere iki adet final mevcuttu. Sonradan yayınlanan finalde Kurisu kurtarılmışken ilk yayınlanan hâlinde ölüydü. Bu yeni yapımla birlikte Kurisu’nun ölü olduğu gelecekten kurtarıldığı geleceğe nasıl geçtiğimizi, aradaki zaman çizgilerinde neler yaşandığını ve bu kararın nasıl alındığını görmüş olduk.

Gelecekte kendi bedeninizi kurtarabilmek için, geçmişinizde siz ölmeden önce bir şekilde anılarınızın aktarıldığı bir yapay zekâ programını sonlandırmayı seçer miydiniz? Sevdiğiniz insanların hayatını kurtarabilmek için kaç kere daha ölümlerine tanık olabilirdiniz? Dünya’nın herkesin kendi kafasına göre at oynatmaya çalıştığı çok olasılıklı bir savaşa ve milyonlarca insanın ölümüne sebep olan bir çizgiye gireceğini bilseydiniz kaç kere daha riske girer veya en baştan denerdiniz? Kimleri feda edebilirdiniz?

Bu sezonda da sevdiğimiz her bir karakterin ayrı ayrı acı çekişini izliyoruz. Amacımız Kurisu’nun ölümünü yüzlerce kere görüp deliren Okabe’den onu kurtarmaya karar veren Kyouma’ya geçmek. Bu değişim ve alınan karar kolay olamıyor tabii. Tüm laboratuvar üyelerinin ayrı ayrı fedakârlıkları gerekiyor. Her şeyin sonunda Steins;Gate zaman çizgisine ulaşıyor ve herkesi hayatta tutuyoruz. Bazı sahnelerde geçen sezonlarda küçük detaylar olarak gördüğümüz şeylerin aslında ne kadar önemli olduğunu fark edip şaşırıyoruz, bazı mantık hatalarınaysa sinirleniyoruz. Ama yine güzel bir 24 bölüm bekliyor bizi.

Steins;Gate 0 İncelemesi – Karakterler

• Leskinen:

Leskinen tam olarak Okabe’nin bunca zamandır dönüşmemek için direndiği bir karakter, insanın saf bilim uğruna ne kadar ileri gidebileceğinin göstergesi. Kagari’nin hafızasıyla oynaması, kendi kendine ne olduğunu yıllar sonra anlayacağı mesajlar bırakması ve her şeyi planlayarak ilerlemesi… Zekâsına hayran olmamak ve dehşete düşmemek elde değildi. Ama en sonunda pek görünmeden harcandı gitti.

• Maho:

Serinin başında üzerinde fazlaca durulan bir karakterdi. Özellikle Amadeus’u tasarlama kısımlarında beğendim. Programın adının geldiği yere yaptıkları küçük göndermeleriyle Maho’nun hissettiklerini güzel aktardıklarını düşünüyorum. Ama uzun uzun açıklanan tüm bu kısımlar finalde aman aman bir önem arz etmedi. Son bölümlere doğru biraz silikleşen bir karakter oldu benim için. Hâlbuki Makise’nin senpai‘si olarak daha fazlasını beklemiştim ondan.

• Kagari:

Belki görsel romandaki kadar her karakterin üzerinde uzun uzun durulmadığından benim için o kadar da anlam ifade eden bir karakter olamadı. Mayuri ile olan anne-kız sahneleri duygusaldı ama sezonun başlarında özellikle Makise’ye olan fiziksel benzerliğiyle gereksiz heyecan yaratıp fazla zaman aldı. Finalde onu yine kendini feda ederken gördük.

• Daru:

Daru’yu baba rolünde göreceğimiz kimin aklına gelirdi ki? Suzuha ile olan ilişkilerine bayıldım. Bunun haricinde bildiğimiz Daru’nun biraz daha durulmuş hâli diyebilirim. Buna rağmen dram dozu aşırı yüksek olan anlarda bile kendi olup yüzümüzü güldürmeyi başardı.

• Suzuha:

Güzelim serideki en hakkı yenen karakterdi yarı zamanlı savaşçımız. Çektiği çile Okabe’den az değildir ama niyeyse kimse bu durumu görmedi. Bunu çatı katında Okabe ile konuştuğu sahnelerde bir kez daha anladık. Ailesi bildiği herkesi bir arada tutmaya çalışırken çırpınışları, bir yanda savaşa sürüklenen bir dünya, zaman makinesi, bir yandaysa pat diye beliriveren Kagari. Herkes delirirken ve mantıklı karar almakta zorlanırken bile soğukkanlılığıyla duruma el koyan Suzuha. Canımsın! Sen olmasan ne yapmıştı bu dünya? Annenle tanıştığın anda yaşadığın mutluluk ve babanla annenin arasını yapmaya çalıştığın sahneler şu sezonun en sevimli kısımlarıydı.

• Mayuri:

Sevimliliğiyle tanıdığımız ve çoğunlukla pek bir işe yaramadığını düşündüğümüz Mayuri, hikâyesiyle gözümüzden akan birkaç damla yaş oldu. Elini gökyüzüne uzattığı o sahneye hep bir anlam yüklemeye çalışırdık, bu kadar acıklı olabileceği aklımın ucundan bile geçmezdi. Okabe’ye attığı mesaj sırasında giren parçanın sözleri, anlattığı mit, Okabe’ye attığı tokat… En sonunda kendini feda etmeyi seçişi ve Okarin’in onu bulduğu anki mutluluğu… İki insan arasındaki bağın bu kadar güzel anlatıldığına çok az şahit oldum hayatımda. Mükemmeldi.

• Okabe:

Okabe için edebileceğim tek bir kelime bile yok sanırım. Özellikle son bölümlerde zamanda binlerce kere atladığı anda gözümde Doctor’a dönüştü. Doctor bu dünyada bir yerlerdeyse o Okabe’dir. Amadeus’u feda edemediği sahnede bu dünyadan tamamen silinip gitmekle ilgili yaptığı konuşma aklıma filmi getirdi, duygulandım. Sezonun başındaki depresif hallerinden çılgın bilim adamına dönüşmek için kendini zorladığı anlarda, ne yaparsa yapsın başarısız olduğunu düşündüğü her bir dakikada ve Steins;Gate’e ulaşmak için kendini gaza getirmeye çalıştığı her sahnede biz de onunla birlikte duygudan duyguya atladık.

• Makise Kurisu:

Son olarak bu seride kanlı canlı hâliyle yer almadığı için anime tarihinin en mükemmel karakterlerinden birini övmeden geçecek değiliz. Gelmesi planlanan Ova’da muhtemelen bir yerlerden bize göz kırpacaktır, vakti geldiğinde onu övmek için de buralarda olacağız.

Olumsuz Kısımlar

Bahsetmek istediğim en büyük sıkıntı, şu sezon izlediğim tüm animelerde olduğu gibi çizimlerin kalitesizliği. Dövüş sahnelerinin çoğundaki geçiştirilmişlik ve hadi bitsin de gidelim tavrı beni rahatsız etti. Bunun haricinde belli kısımlarda küçük küçük mantık hataları vardı, ama görmezden gelinemeyecek ölçüde değillerdi. Örnek vermek gerekirse savaş çıkmadan hemen önce çatıdaki çatışma sahnesi, Mayuri ve Suzuha’nın roketinin yok oluş hızı ve kuşatma sahneleri pek mantıklı sahneler değillerdi.

Hoşlanmadığım bir diğer kısımsa ilk bölümlerde fazlaca betimlenen olayların altının doldurulmaması ve son birkaç bölümde olayların farklı şekillerde bağlanmasıydı. Bunun haricinde, tüm karakter gelişimleri çizim teknikleri, mantık hataları bir yana en gıcık olduğum sahne Daru’nun Leskinen’i öldürmemesi için Suzuha’ya “Onu öldürürsen kötü insanlardan hiçbir farkın kalmaz, yapma,” diyerek engel olmasıydı. Gelecekte bir dünya savaşının çıktığı çizgide doğup büyüyen yarı zamanlı bir savaşçıya tam da sarf edilecek sözlerdi (!). Üstelik öldürmeye hazırlandığı kişi tüm insanlığı etkileyecek şeytani planlar yaparken. Daru bu kadar mantıksız bir insan değil, lütfen karakter dinamiklerini bozmayalım. Sırf daha duygusal anlar göstereceğiz diye izleyiciyi aptal yerine koymamak lazım.

Müzikler

Steins;Gate’e dair en sevdiğim şeylerden biri de müziklerin kullanımı, övmeden geçemeyeceğim. Bu sezon da çok çok iyiydi. Hem açılış, hem kapanış müziği, hem de belirli sahnelerde kullanılan tema müzikleri sözleriyle tam olarak o anda hissettirilmek istenileni izleyiciye geçiriyordu. Şüphesiz Mayuri sahnesinin bu kadar güzel olmasında tam mektup okunurken arka plandan giren o güzelim parçanın etkisi de oldukça büyük.

Hepinize iyi seyirler! El psy congroo!