M. İhsan Tatari
Carlos Maria Dominguez imzasını taşıyan Kâğıt Ev kitap incelemesi ile karşınızdayız.
Kitapları sever misiniz? Sadece okumaktan bahsetmiyorum ama. Kütüphanenize dizdiğiniz ciltlerin kenarlarını seyretmeyi, onlardan alıntılar yapmayı, açıp koklamayı, sayfalarına gelen en küçük hasarda bile içinizin sızlamasını kapsayan bir sevgiden söz ediyorum.
Cevabınız evetse Kâğıt Ev tam size göre demektir. Çünkü Carlos Maria Dominguez tarafından yazılan bu 92 sayfalık minik mucize tam da bizim gibi kitap âşıklarını konu alıyor. Hatta işin biraz da aşırısına kaçanları…
Kâğıt Ev İncelemesi: Kitaplar İnsanların Kaderlerini Değiştirir
İlk sayfasından son paragrafına kadar size edebi bir lezzet sunan, hem Latin hem de Dünya edebiyatından pek çok önemli yazarın eserlerinin bu okuma yolculuğu boyunca sizlere eşlik ettiği Kâğıt Ev, bir kitap tutkunu olan Carlos Brauer ile edebiyat profesörü Bluma Lennon arasındaki gizemli ilişkiyi konu alıyor.
“1998 ilkbaharına Bluma Lennon, Soho’daki bir kitapçıdan Emily Dickinson’ın Şiirler’inin eski bir baskısını aldı ve ilk köşe başında, tam da ikinci şiiri okumaya başladığında bir arabanın altında kaldı,” diye başlıyor kitap.
Blauma’nın zamansız ölümünün ardından onun yerine bakmak zorunda kalan ve kendisi de sıkı bir kitap tutkunu olan anlatıcımız bir sabah, kitabın hemen başlarında gizemli bir paket alıyor. Zarfı açtığındaysa ön ve arka kapakları kirle kaplı, etrafa ince bir toz tabakası yayan ve sayfalarının kenarlarında çimento kalıntıları bulunan bir kitapla karşılaşıyor. İçinde de Blauma’nın elinden Carlos adında bir adama yazılmış küçük bir not var.
Peki o hâlde kitap neden geri gelmişti? Daha da önemlisi bu çimento kalıntıları da neydi? Blauma’nın ne görmesi beklenmişti? Bu soruların cazibesine kapılan ve merakına yenik düşen anlatıcımız böylece kendini hem kitabın hem de Carlos denen şu adamın izini sürerken buluyor.
Ve o noktadan sonra boyuna posuna bakmadan sizi altı çizilecek cümlelerle, ünlü kitaplara yapılan göndermelerle ve kendinizden bir parça bulacağınız betimlemelerle baş başa bırakıyor.
Kimse Bir Kitap Kaybetmek İstemez
Kâğıt Ev çok kısa ama doyurucu bir kitap olduğundan konusunu anlatmayı burada bırakıyorum, aksi takdirde çok fazla şeyi açık etmiş ve okuma zevkinizi baltalamış olurum. Yalnız şu kadarını söylememe izin verin: eğer siz de kitaptaki karakterler gibi bir kitap tutkunuysanız Kâğıt Ev’in sayfalarında kendinizi görmeniz, kendinizden bir şeyler bulmanız, hatta yer yer, “Ben de mi böyle olacağım yoksa?” diye korkmanız kaçınılmaz.
Bu kitapta okuma alışkanlıklarınızı ve ciltleri dizme takıntılarınızı, ödünç verdiğiniz bir kitabın kaybının ardından yaşadığınız acınızı, koyacak yeriniz kalmadığı hâlde her yeni kitaba heyecanla sarılışınızı göreceksiniz. “Kâğıt Ev” isminin nereden geldiğini anladığınızdaysa muzip bir tebessüm kaplayacak yüzünüzü.
Çeviri ve Editörlük
Kâğıt Ev boyunca bizlere eşlik eden başka güzellikler de var. Bunların en başında daha önce Sherlock Holmes ve Şairin Ayak İzleri ve M Treni çevirileriyle bizleri kendine hayran bırakan Seda Ersavcı’nın ve editörü Ferhat Özkan’ın o hatasız, akarcasına okunan kusursuz çevirisi. Bir diğeri Peter Sis’in birbirinden güzel illüstrasyonları. Sonuncusu ise merhum Cem Ersavcı’nın kitaba kusursuz bir uyumla yakışan kapak fotoğrafı. Jaguar Kitap ekibine bu özenli çalışması için ne kadar teşekkür etsek az.
Kâğıt Ev kitaplara duyulan âşkı ve biraz da aşırısını konu alan, hem kendinizden bir şeyler bulmanızı sağlayıp hem de sizi tatlı bir dille ikaz eden küçük bir mucize. “Ben bir okurum,” diyen herkese tavsiye olunur.
Kitap hakkındaki görüşlerinizi Kayıp Rıhtım Forum üzerinden bizimle paylaşabilirsiniz.
