Ayşenur Ütnü
Fontes Anglo-Saxonici adını taşıyan proje, intihalin şimdiki kadar ciddi bir suç olmadığı dönemde gönül rahatlığıyla türlü “aşırmalar” yapan yazarları gün yüzüne çıkartıyor. Orta Çağ İngiliz edebiyatını derinlemesine inceleyen arşiv tekrar dijital ortamda.
Orta Çağ ve öncesi dönemlerin metinleri arşivlerden tekrar gün yüzüne çıkıyor. Başlangıcı 1984’e dayanan projenin dijital erişimi 2018’de oluşan teknik hatalar ve açıklardan dolayı kullanıma kapatılmıştı.
Orta Çağ alanında çalışmalar yapan akademisyenleri, bilgisayar uzmanlarını ve araştırmacıları tekrar bir araya getiren bu çok yönlü proje, eskiçağ yazarlarının çağdaşlarından ya da başka metinlerden referans aldıklarının açığa çıkmasını sağlıyor.
St Andrews Üniversitesi’nde bilgisayar ve tarih üzerine iki alanda çalışmalarını yürüten yüksek lisans öğrencisi Bryan Yick sayesinde, projenin veri tabanı yeniden tasarlandı. Değişen sistemin kaynaklarını artırarak büyümesi ve döneme daha çok ışık tutması bekleniyor.
Proje, Orta Çağ Zamanında Dönemin Edebiyat Alışkanlıklarını da Ortaya Koyuyor
Uzmanlık alanı Orta Çağ ve Anglo-Saksonlar olan Dr. Christine Rauer konu hakkında şu ifadelerde bulundu:
“Eski zamanların, sadece Orta Çağ değil tarih öncesi zamanlar dahil, birbirleriyle olan bağlantısı bazen unutuluyor. İnsanlığın dışa olan ilgisi ve etkilendiği şeylerle ortaya koydukları yüzyıllardır süregeldi. Günümüz teknolojisi ile Orta Çağ edebiyatına dair paha biçilemez eserleri gelecek nesiller için tekrar gün yüzüne çıkarabiliriz. Projemizin amacı, araştırmacılara dünyanın her yerinden Orta Çağ edebiyatına ait kaynaklar sunabilmek.”
AHRC (Arts and Humanities Research Council) ve British Academy tarafından fon sağlanan projenin veri tabanında, içinde 1.100 eski İngilizce ve Latince ile yazılmış İngiliz Orta Çağı’nın başlangıcına ait metinlerden; İngiltere, Avrupa, Orta Doğu ve Kuzey Afrika’dan 1.000 kaynak metne kadar uzanan bir liste mevcut.
Dönemin yazarları metinlerine, referans aldıkları alıntıları da ekliyorlardı. Ancak burada problem herhangi bir kaynak belirtmemeleri, şimdinin tabiri ile intihal yapmalarıydı. Bu alıntıların izini süren araştırmacılarsa yazarların kaynak aldığı metinleri ve üzerinde çalıştıkları ilgi alanlarını araştırma imkânı elde edebiliyor. Böylece yüzlerce yıl boyunca kaynaksız bir şekilde yapılan alıntılar tek tek araştırmacıların ilgisine sunulmuş oluyor.
Dr. Rauer, Bryan Yick ve Dr. Mark-Jan Nederholf üzerinde çalışmalar yaparak sistemi yenilediler. Koronavirüs pandemisinden dolayı bu üç araştırmacı çalışmalarını uzaktan devam ettirerek, projeyi başarılı bir şekilde tamamladılar.
St. Andrews Üniversitesi’nin projeyle farklı alanlardan ve ülkelerden insanların ortak çalışmasına imkân verdiğini söyleyen Dr. Rauer, tüm dünyadan akademisyenlerin yararlanabileceği karışık fakat kullanışlı bir çalışma ortaya koyduklarını ifade etti.
Arşive buraya tıklayarak ulaşmanız mümkün.
Anlayacağınız Twitter’ın olmadığı bir çağda, yazarların korkusuzca uzun pasajlar “alıntıladığı” ve kaynak göstermediği karanlık bir dönem vardı. Siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarınızı Kayıp Rıhtım Forum’da bizimle paylaşabilirsiniz.
Kaynak: Phys
Henüz yorum yok. Forum'a gelip sohbete katıl.