Hakan Tunç
Aslı Perker, Eylülde Dört Yıl: Bir Kurtuluş Savaşı Kitabı ile okurları büyülü bir tarihi yolculuğa çıkarıyor. Türkiye’nin kritik dönemlerinden biri olan Milli Mücadele’yi ve bu dönemin etkileyici kadın kahramanlarını konu alan kitap, Epsilon Yayınevi etiketini taşıyor.
Yazar ve gazeteci kimlikleriyle tanınan Aslı Perker, 1975 yılında İzmir’de dünyaya geldi. İlköğrenimden liseye kadar olan eğitim hayatını, babasının görevi dolayısıyla Anadolu’nun çeşitli şehirlerinde tamamladı. Dokuz Eylül Üniversitesi’nde Amerikan Kültürü ve Edebiyatı bölümünden mezun olduktan sonra, gazetecilik kariyerine adım attı.
Aktüel dergisi, Radikal, Yeni Binyıl ve Sabah gibi yayın organlarında gazeteci ve röportör olarak görev yaptı. Ancak 2001 yılında New York’a taşınması, onu daha fazla edebiyat çalışmalarına yönlendirdi.
Edebiyat alanında ilk önemli adımını 2005 yılında Başkalarının Kokusu adlı romanıyla attı. Ardından gelen yıllarda Cellat Mezarlığı ve Sufle gibi eserlerle edebiyat dünyasında dikkatleri üzerine çekti. Bu eserler, yirmi üç farklı dile çevrildi ve uluslararası alanda da takdir topladı.
Yazarın ilk olarak Vakit Hazan adıyla 2016’da yayımlanan Eylülde Dört Yıl kitabı, 1918-1922 yılları arasında geçen bir hikâyeyi anlatıyor. Kitap, Handan isimli başkahramanın gözünden vatanın çalkantılı sürecini ve kadın olmanın getirdiği statü karmaşasını yaşamla harmanlayarak sunuyor. Babasının çağdaş düşünceleriyle büyüyen Handan, işgal kuvvetlerinin yarattığı bölünmüşlüğün ortasında kendi duruşunu bulmaya çalışıyor. Mustafa Kemal’in direnişine içten içe destek veren Handan’ın bu kararı, hem kendi hayatını hem de ülkenin kaderini değiştirecek yıkıcı olayları tetikliyor.
Eylülde Dört Yıl’ın arka kapak tanıtım yazısına hemen aşağıdan göz atabilirsiniz:
Eylülde Dört Yıl: Bir Kurtuluş Savaşı Kitabı – Aslı Perker | Arka Kapak Tanıtım Yazısı
2016 yılındaki ilk baskısı VAKİT HAZAN ismiyle yapılan ve 1918-1922 yılları arasında geçen Eylülde Dört Yıl, Milli Mücadele Dönemi’nde vatanın geldiği durumu ve Handan isimli başkahramanın bir kadın olarak yaşadığı statü karmaşasında kendini bulma yolculuğunu konu ediyor.
Handan, babası ve çok sevdiği yardımcıları Ayşe ile beraber yaşamaktadır. Annesi o küçükken vefat etmiş, kendisi Ayşe ile birlikte büyümüştür. Handan’ın annesi, Osmanlı kadını temsiline çok da uymayan, ilerici, günlük yaşamda kendini var edebilen biridir. Fakat bu özellikleri kızına pek tesir etmemiş, babaannesinin de etkisiyle kendi tanımına göre annesinden daha “geri kafalı” biri olmuştur. Bir Osmanlı Paşası olan babasıysa çağdaşlarının aksine, kızının iyi bir eğitim almasına, kendini geliştirmesine destek olan, açık görüşlü bir kişidir.
Handan büyüyüp bir genç kız olduğunda ülkede bulunan işgal kuvvetleri dolayısıyla halk ikiye bölünmüş vaziyettedir. Kimi Mustafa Kemal’i ve direnişi desteklerken kimi de Padişah’ın yanında yer alır. Öte yandan, işgal kuvvetlerinin kazanmasını isteyenler de yok değildir. Handan ise babasının aksine, içten içe direnişi desteklemektedir. Verdiği bu karar, tıpkı hikâyenin diğer aktörleri gibi Handan’ın hayatını da onulmaz şekilde değiştirecektir…
Kitapları onlarca dile çevrilen Aslı Perker, Osmanlı’nın belirsizliklerle örülü son günlerini arka plana yerleştirdiği bu kitapla, yaşadığımız toprakların geçmişini bilen herkesi etkileyecek bir tarihi kurgu yaratıyor.
“Bu kitapta polisiye bir romanın heyecanını, edebi bir romanın inceliğini, tarihi bir romanın sürükleyiciliğini buldum. Son sayfayı okuduğumda, çok sevdiğim bir filmi seyretmişçesine, oturduğum yerden kalkmadan pek çok sahnesi gözümün önünden defalarca geçti. Tarihin edebiyatla birleşmesi böyle olmalı.”
–Haluk Oral
Toplamda 376 sayfadan oluşan kitabın editörlüğünü ise Zeynep Hopa üstleniyor. Eylülde Dört Yıl: Bir Kurtuluş Savaşı Kitabı, Ağustos 2023 itibarıyla raflardaki ve dijital kitap satış mağazalarındaki yerini almaya başladı.
Eylülde Dört Yıl’ın konusunu nasıl buldunuz? Yorumlarınızı Kayıp Rıhtım Forum’da paylaşabilir, ayrıca tüm içeriklerimizden anında haberdar olmak için bizi Google News’ten takip edebilirsiniz.
Bu yazarı ilk olarak Epsilon Yayınlarından çıkan ve Jim Carrey’nin hayat hikayesini anlatan “Anılar ve Yanılsamalar” kitabının çevirisini yapmasından tanıdım;
şöyle demek isterim ki kitap güzel olmasına güzel ancak bu kişinin çevirisi çok zayıf kalmış hiç kusura bakmasın.
Sonrasında bir arkadaşım aracılığıyla tanıştığım saygıdeğer bir insandan sonra -M.K. Perker- bu yazara bakış açımı değiştirdim.
Sırf kendi reklamını yapmak için bir başkasının soyadını kullanmak pek dürüst bir yazar izlenimi uyandırmadı, elbette internette baktım ki eski eşi bu yazar.
Kendi kalemine sözüm yok, “Sufle” isimli eserini okumuştum ve çok beğendim ancak bir başkasının soyadını kullanarak kendini reklam etmek değil bir yazara hiçbir insana yakışmaz çünkü bir insan özgün bir eser yaratıyor ise onu sunarken kendi özgün karakterini ve kimliğini de sunar demek ki bu yazarda bu özellik bulunmuyor.
Elbette stiline kalemine ve görüşüne saygım sonsuz ve gelecek yeni eserlerini de pek tabii ki merak edip okurum, ancak eleştirel bir bakış açısı ile.
Açıkçası çok yanlış bir bakış açısıyla eleştirmişsiniz.
Yazarı tanımayan ve bu yazdıklarınızı okuyan biri, Aslı Perker’in ilk kitabı sanki o boşandıktan sonra çıkmış ve bile bile bu isimle çıkarmış sanır.
Yazarın dilini eleştirebilirsiniz, kurgusunu veya kitaplarını zayıf bulabilirsiniz. Ya da işte belirttiğiniz gibi çeviri dili de zayıf olabilir. Ancak Kutlukhan Perker ile evlilikleri 2000 yılında ve en azından 2016 yılına kadar evli kaldıklarını biliyorum. Boşandıkları hakkında bilgim yoktu örneğin. Aslı Hanım’ın ilk kitabı da evlendikten beş yıl sonrasında, yani 2005’te çıkmış. Yıllarca köşe yazarlığı yapmış ve bunların her biri Aslı Perker adıyla yayımlanmış. Evlendi diye “kocasının soyadını kullanarak kendi reklamını yapmış” mı oluyor şimdi? Ayrıca “pen name” diye bir terim vardır, yani bu tarz boşanmalar olsa bile kişi daha sonraki yayımladığı eserlerinde bile bilinen adını kullanır.
Örneğin Niran Elçi de 15 yıl önce mi ne boşanmıştı, hatta daha da önce olabilir. Ancak çeviri dünyasında bu isimle tanındığı için hâlâ bu "pen name"i kullanmaya devam ediyor.
Böyle bir nedenden dolayı “dürüst değil, kendi reklamını yapıyor” gibi ithamlar pek doğru olmuyor kısacası.
Tabii saygı duyarım,
sizin yazınız da gayet anlatımlı ve yerinde bir açıklama sunuyor,
Elbette yazarı tümüyle kötüleme gibi bir girişim çıkarmak istemedim,
sadece bu tür bir düşünce yanlış göründü bakış açımda,
yoksa yazarın kalemine sözüm yok misal “Sufle” eseri için dediğim gibi,
Tabii bu bir sabit yaklaşım ve başka bir yeni eseri -çıkarsa- onu da okuyup bu algı kırılabilir.
Hanımefendinin soyadı bence önemli değil. 6 Şubat depremlerinden sonra Gazete Oksijen’de yazdığı “Acı çekiyorum, ne okuyayım?” veya deprem fotoğraflarına bakıp “Acaba kirli miydi çarşafları?” yazılarını hatırladıkça kan beynime sıçrıyor. Diğer yazarlar gibi hatasını görüp, özür dileyip, kenara çekilme nezaketinde bile bulunmadan car car savunmuştu kepazeliğini sosyal medyada. Yerin dibine batsın edebiyatı.