Muhammed Atakur
Tanrının yerini internete devrettiği çağların romanı, Anıl Nişancalı’dan “Uzay Gazinosu”nu inceledik.
1992 İstanbul doğumlu Anıl Nişancalı yazmaya Ferhan Şensoy etkisiyle başladı. “Gölgeli Sağanak Yağış”, “Cinayet ile İlgili Tatlı Hayaller” ve “Unplugged: Bizim Güzel Dünya Savaşımız” tiyatro oyunlarını yazdı. Pulbiber, Ayı, Roka dergilerinde ve BirGüng azetesinde hikâyeleri yayımlandı. 2015 – 2017 yılları arasında Listelist’te Aytuğ Akdoğan ile birlikte iki sezonluk edebiyat programı Ali Ata Bak’ta yer aldı. 2015 yılında ilk romanı Evren Bozması Ayrıntı Yayınları’ndan çıktı. İkinci romanı Leyla Sert Bir Nota 2017 yılında Mylos Kitap’tan çıktı. İncelemesini yapacağımız üçüncü kitap Uzay Gazinosu İSE 2019 yılında İthaki Yayınları’ndan çıktı.
Şimdi takipçi kaybetmeye başlamadan incelemeye geçelim. Ne de olsa Uzay Gazinosu’nda takipçi velinimettir.
Abone Ol…
Son beş yıldır en fazla duyduğumuz cümlelerden biri “abone ol” cümlesi olabilir. Peki neden sürekli birilerini yanımıza çekmeye çalışıyoruz? Çünkü artık hepimiz internet çağının Tanrıları olmaya çalışıyoruz ve bizlere elbette bizi sorgusuz takip edecek yani abone olacak müritlere ihtiyacımız var. Tıpkı Uzay Gazinosu’nun baş karakteri Youtuber olmaya çalışan Caner gibi. İlk başlarda bu sisteme boyun eğen ve ayak uydurmaya çalışan Caner, kendine kendisini takip edecek, abone tuşunu çökertecek müritler arasa da daha sonra sistemin kölesi olma fikrinden cayıyor ve daha büyük bir fikre yoğunlaşıyor. Bu fikir ise sahte Tanrıların foyasını ortaya çıkartıp onları yok etmek ve Tanrı’yı yok edersen yeni Tanrı sen olursun.
“Tanrının, yerini internete devrettiği bu çağda, skolastik düşünce yerini fiber ağlara ve ücretsiz kablosuz internete bıraktı. Beğeniler düştü, megabaytlar kurban istiyor.”
Roman, Yan Karakterleriyle de Dikkat Çekiyor
Uzay Gazinosu film ve dizilerde sıkça görülen muhteşem yan karakterlerle dolu. Ateist Müezzin Kubilay, sistemin kölesi olmamış Bruna, Büyücülük yüksekokul mezunu Selçuk, kan emici Vampir, dünün marjinali bugünün şizofreni Turgut ve tabii ki hayat karşısında sağlam durmakta güçlük çeken fakat romanın en sağlam karakterlerinden baş kahramanımız Caner’in babası. Romanın karakterleri en az baş karakter kadar üzerinde durulmuş ve hikâyelerine çalışılmış karakterler olarak karşımıza çıkıyorlar. Bu da sadece bir hikâye değil bir kişi etrafında gelişen birçok hikâyeyi sunuyor.
“Ağlamak gözlerden başlayıp ellere yayılan, ruhun kendi kendisiyle sarılması gibi bir şey.”
Romanda Soundtrack
Roman okumaya başladığımdan beri ilk defa bir romanın soundtrack’i olduğunu görüyorum. Uzay Gazinosu’nda kitabın sonunda yer alan Spotify linkini gördüğüm anda aşırı heyecanlandım ve romandaki her bölümün farklı bir şarkıyla başlaması heyecanımı ayyuka çıkardı. Filmlerin olmazsa olmazı, izlediğimiz bazı muhteşem sahnelerin altına döşenen müziklerdir. Hatta bazen bazı film müzikleri beynimize öyle işlenir ki o müziği nerede duysak o sahneler yeniden gözümüzün önünde oynamaya başlar. İşte Anıl Nişancalı bize bunu hediye ediyor, iyi hikâyeler altına döşenmiş iyi müzikler. Büyük Ev Ablukada, Derin Esmer ve tabii ki Pink Floyd parçaları beynime işlenenler arasında yerlerini aldılar.
Romanlar, filmler, bütün o anlatılan hikâyeler bir noktada bitiyor ve biz o neredeyse imkânsız hayatlardan çıkıp kendi gerçekliğimize geri dönüyoruz. Fakat o neredeyse imkânsız hayatlara şahit olduğumuz anlarda bir de güzel bir müzik bize eşlik ediyorsa işte o müzik asla sona ermiyor ve kafamızın içinde bir yerlerde belki sonsuza dek dönüp duruyor.
“Bir saniye evvel vardık, bak artık ne güzel yokuz.”
Afili Filintilar Rüzgârı
2000’li yıllarda edebiyat dünyasında ortaya çıkan ve pek çok şair – yazar ile tanışmamızı sağlayan Afili Filintalar isimli edebiyat grubunun yazarlarının edebiyat dünyasında ve okurlarında yarattığı etkilerin esintileri hafif hafif de olsa Uzay Gazinosu romanında hissedilmekte.
Var olması ihtimali şimdilik düşük olan şirketler, gerçek olamayacak kadar absürt karakterler ve hikâyenin ilerleme tarzı neredeyse bir Afili Filinta üyesinin romanı gibi ilerliyor. Tabii benim gibi Murat Menteş ve Alper Canıgüz hayranıysanız Uzay Gazinosu’nu da seveceğinizden şüpheniz olmasın. Bir de zaten bir romanı tutup başka bir romanla benzeştirmek veya o romanı tamamen başka bir romanın yansıması olarak görmek yazara ve romana yapılabilecek en büyük haksızlıklardan biri olur. Bugün tanıdığımız bütün yazarlar yarattıkları eserleri etkilendikleri yazarların toplamından oluşturmuşlardır. Zaten nereden baksanız küçük bir yerkürenin içerisinde yaşıyoruz. Birbirimizden etkilenmememiz neredeyse imkânsız.
“İnsanlar bir şeyleri görmekten rahatsız olabilirler ama yapmaları gereken başka yöne bakmak olmalı. Boynumuzu, kafamızı çevirmek için kullandığımızda daha refahlı bir toplum olacağız.”
Uzay Çağına Hoş Geldiniz
2020 yılından beklediğimiz bilimkurgu filmi senaryoları henüz gerçek hayatta gerçekleşmemiş olsa da edebi dünyada Anıl Nişancalı bunun ilk adımını atıyor. Uzay Gazinosu, içine hapsolduğumuz beğenileri, en cafcaflı postu atma yarışlarını, hayatta olduğumuzu kanıtlar nitelikteki Tweet’lerimizi ve dinimize mürit arar gibi kanalımıza abone arayışımızı gayet sert ve bir o kadar mizahlı bir dille okuyucuya sunuyor.
Uzay Gazinosu’nun ana meselesini, insanlığın son yıllarda internet yüzünden nasıl yoldan çıktığını ve sırf varlığını kanıtlayabilmek için kamera karşısına geçip önü alınmaz bir şekilde nasıl saçmalamaya başladığı gözler önüne sermek olarak tanımlayabiliriz.
Esere dair görüşlerinizi Kayıp Rıhtım Forum’da bizlerle paylaşabilirsiniz.
Henüz yorum yok. Forum'a gelip sohbete katıl.