75 Milyon Yıllık Fosil, Genç Bir Tiranozorun ‘Yavru Dinozorlarla’ Dolu Beslenme Alışkanlığını Ortaya Koyuyor

Genç bir tiranozorun son yemeği, 75 milyon yıllık mide fosili sayesinde ortaya çıkartıldı.

Paleontologlar, bir tiranozor türü olan genç bir Gorgosaurus’un beslenme tercihlerine ışık tutan dikkat çekici bir fosil ortaya çıkardı. Bu istisnai buluntu antik yırtıcının mide içeriğini sergileyerek, son öğününe nadir bir bakış sunuyor. Seçici yiyici, yaklaşık 75 milyon yıl önce popüler ve bol bir menü öğesi olan iki küçük tüylü dinozorun sadece bacaklarını yedi ve Citipes türü artık en iyi fosilleşmiş mide içeriğinden biliniyor. Citipes türü şimdi Gorgosaurus’un midesinde bulunan fosilleşmiş kalıntılarıyla önem kazanıyor ve korunmuş mide içeriğine sahip bir tiranozoun ilk keşfine işaret ediyor.

Calgary Üniversitesi’nden çalışmanın eş yazarı Dr. Darla Zelenitsky, Citipes’in kaderi hakkında karışık duygulara sahip olduğunu ifade ederek bunu av için talihsizlik, ancak bilimsel araştırma için şans olarak nitelendirdi. Gorgosaurus örneğini “kariyerinde bir kez rastlanan bir fosil” olarak tanımlayarak, paleontoloji alanındaki istisnai niteliğinin altını çizdi. Kraliyet Tyrrell Müzesi’nden Dr. François Therrien, Gorgosaurus’un bilinmeyen ölümüyle karşılaştırarak küçük Citipes’in ölüm nedeni hakkında esprili bir şekilde spekülasyonda bulundu ve suçlu olarak hazımsızlığı gösterdi.

Fosilleşmiş kalıntıları çevreleyen koşullar ilgi çekici ipuçları sunuyor. Bir nehir kanalı yatağının tabanında keşfedilen Gorgosaurus kalıntısı, nehirlerin taşıdığı tortu nedeniyle ideal bir gömülme ortamına işaret etse de, dinozorun sonunun nehirde boğularak mı yoksa başka bir şekilde mi geldiği belirsizliğini koruyor.

Tiranozorların Beslenme Anlayışına Dair Bilinenler Yeni Bulgular ile Değişiyor

Soyu tükenmiş canlıların davranışlarını fosil kayıtlarından anlamak genellikle zordur. Bununla birlikte Moğolistan’ın Gobi Çölü’nde bulunanlar gibi bazı örnekler, yaşam anlarını koruyan kumul çökmeleri gibi ani olaylar aracılığıyla eski davranışlara dair ipuçları sunuyor. Zelenitsky, yumurtalarını besleyen Oviraptorların keşiflerini ve fosillerde nadiren yakalanan davranışlara dair içgörüler sağlayan ünlü bir Velociraptor-Protoceratops mücadelesini vurguladı.

Kanada’nın Batı Kanada bölgesindeki eyaleti Alberta’da nehir ortamında korunmuş bu eşsiz örnek, tiranozorların beslenme davranışlarının anlık bir görüntüsünü sunarak, Citipes gibi çevik avların peşinde koşan bu türün beslenme biçimindeki hassasiyeti ve seçiciliği ortaya koyuyor. Bu bulgu önceki görüşlere meydan okuyor ve genç tiranozorların daha büyük yetişkinlere kıyasla farklı bir beslenme tarzı izlemiş olabileceğini öne sürüyor.

Tiranozorların yaşamları boyunca değişen beslenme alışkanlıklarının ortaya çıkması, ekolojik rollerinin yeniden değerlendirilmesine yol açıyor. Bir zamanlar büyük otçullar için tek tip bir beslenme tercihi olduğu düşünülen bu yırtıcıların, olgunlaştıkça değişen beslenme alışkanlıkları sergiledikleri ve potansiyel olarak besin zincirinde farklı konumlarda yer aldıkları görülüyor.

Science Advances dergisinde yayımlanan çalışma, tiranozorların evrimsel başarısı ve farklı yaşam evrelerinde ekosistemlere uyum sağlamaları ile ilgili gizemleri çözerek paleontolojik araştırmalarda önemli bir kilometre taşına işaret ediyor.

Birkaç ay önce keşfedilen 125 milyon yıllık fosil, bir dinozora saldıran memeliyi gözler önüne sermişti.

Siz bu genç tiranozorun “menüsünü” nasıl buldunuz? Yorumlarınızı Kayıp Rıhtım Forum’da paylaşabilir, arkeoloji dünyasından yeni gelişmeler için bizleri Google News’ten takip edebilirsiniz.

Kaynak: IFL Science