Kayıp Editör
Monster Hunter: World
Monster Hunter, kısa süre öncesine kadar çoğumuzun uzak olduğu bir seri olsa da yıllardır Japonya’da yüksek hayran kitlesine sahip. Son birkaç senedir kendisini Nintendo konsollarında görüyor olmamız da ülkemizden bilinmemesinin sebeplerinden biri olabilir tabii ki. Ancak son oyun olan Monster Hunter: World’ün PS4’ün ardından bilgisayar için de çıkması serinin sadece ülkemizde değil, dünya çapında da hayran kitlesinin artmasını sağladı.
Peki, nedir bu Monster Hunter dünyası? Çok uzakta, gizemli canavarların yaşadığı bir kıta düşünün. Araştırmacı olarak bu kıtaya geliyor ve o uçsuz bucaksız dünyanın birbirinden ilginç canavarlarını incelemeye başlıyorsunuz. Canavarları kimi zaman avlıyor, kimi zaman yakalıyorsunuz.
Oyunun en başarılı yanlarından birinin, canavar yakalamayı size gerçekten de bir meslek olarak hissettirmesi olduğunu söyleyebilirim. Ok, mızrak, kılıç ya da çift kılıç kullanmamızı sağlayan on dört farklı türü barındıran oyunda, bunların her birinde ustalaşmak için çaba sarf etmemiz gerekiyor.
Oynanış dışında belki de herkesi ilk görüşte mest eden özellikse oyunun görünümüydü. Ava çıktığınızda o eşsiz grafiklerle sahiden de canlı bir dünyanın içinde olduğunuzu hissedebiliyorsunuz. Üstelik bu “canlılık” hissini sağlayan tek şey grafikler değil. Dakikalardır peşinden koştuğunuz canavara başka bir canavarın musallat olduğunu ve aniden ikisinin dövüştüğünü görünce oyun size daha da ilginç gelmeye başlıyor.
Bu harika dünyayı keşfederken hoşumuza gitmeyen birkaç kısım da oldu maalesef. Serinin önceki oyunlarına göre, Monster Hunter: World’ün yeni oyuncu dostu olduğunu söylemek mümkün. Ancak hâlâ bazı şeyleri öğretme ve seriye uzak olanları ısındırma konusunda yetersiz kalmış gibi görünüyor. Bununla birlikte, çıktığımız avın yarım saatten uzun sürmesi de ne yapması gerektiğini bir türlü anlayamamış oyuncuları soğutabiliyor.
Monster Hunter: World, ona alıştığımızda defalarca yaptığımız şeylerden bile keyif almamızı sağlayan türden bir oyun. Arkadaşlarımızla birlikte aynı canavarın peşine düşüp onu alt etmenin zevkiyse paha biçilemez.
– Peren Ercan
Nefis bir derleme. Teşekkürler emek veren herkese.
2018’in oyun anlamında bizi memnun ettiğinin güzel bir kanıtı aynı zamanda.
Oyun anlamında gerçekten de dolu dolu bir yıl oldu. Aynı anda 3-4 tane yılın oyunu adayı göremiyorduk nicedir.
Bu vesileyle ben de başta sevgili Can Arabacı ve Eser Güven olmak üzere hem forum üyelerimizden hem de takipçilerimizden dosyaya katkıda bulunan herkese bir kez daha teşekkür ederim
spidermani oynayamadım bir türlü ama gow ve red dead parasını kuruşuna kadar hak etti.
Dosya güzel olmuş. Emeği geçen herkese teşekkürler. Birkaç tane oyun gözüme takıldı. Boş bir zamanda güzelce videolarına bakacağım.
Ufak bir not: Bu tip başlık içinde sekmelerle ulaşılan konuları forumdan okuyamıyoruz. Gönderinin tamamını göster dediğimizde incelemeler gelmiyor. Portaldan okumak zorunda kalıyoruz. Forum ekranından okuyabilsek hoş olurdu.
*Detroit ve God of War gerçekten enfes yapımlardı. Verdiğim paraya acımadığım yapımlardan. Last of Us 2’yi de çıktığı gün almayı planlıyorum. Sony gerçekten şu Exclusive denen şeyi iyi yapıyor.
*Kingdom Come’ın çok iyi bir oyun olduğunu düşünmüyorum. Özellikle optimizasyon konusunda rezalet. Koca dünyada kasa kasa ilerledikten sonra bir RPG oynamanın çok da zevki kalmıyor.
*AC Oddsey bir üst maddenin benzeri, ama oynanmayacak derecede değil. Henüz bitirmeye nail olamadım, o yüzden çok ses etmiyorum
*Vampyr güzel, farklı konusu olan bir oyundu. Ama kısaydı yahu, özellikle istedikleri fiyata göre tatmin edicilikten uzaktaydı.
Ee yormlamam bu kadar, haydi hayırlı işler.